Vermiglio

Drie zussen - Lucia, Ada en Flavia - op de grens van de volwassenheid leven samen met hun vader, een even strenge als excentrieke onderwijzer. Al generaties woont de familie in Vermiglio, een Italiaans bergdorp in de noordelijke regio Trentino-Zuid-Tirol. Het is 1944, de Tweede Wereldoorlog loopt op zijn laatste benen. Het conflict heeft zich voor het grootste deel ver van Vermiglio afgespeeld. Tot een fatale dag in 1944 waarop de Tweede Wereldoorlog het dorp komt binnengewandeld in de persoon van Pietro. Hij is gedeserteerd om een gewonde vriend naar huis te kunnen brengen. Pietro heeft hem bijna de hele tocht gedragen en wordt onthaald als een held. Meer zelfs, bijna als een held uit een ander land, want hij is Siciliaan - verder kun je als inwoner van de Italiaanse Alpen niet van een landgenoot verwijderd zijn. Hij springt meteen in het oog van Lucia en al snel worden de twee een koppel. Eentje dat voor het geluk geboren lijkt, maar in werkelijkheid zet de relatie een reeks gebeurtenissen in werking die lijken af te stevenen op een onheilspellende afloop. Het begint al met Ada en Flavia die zich door hun oudste zus in de steek gelaten voelen. Het is het begin van een almaar groeiende onverdraagzaamheid die zelfs in misogynie uitmondt.
Voor Vermiglio heeft regisseur-scenarist Maura Delpero diep in haar familiegeschiedenis gegraven. Zo is de onderwijzer deels gemodelleerd naar haar grootvader. Het verhaal van de film is haar in een droom gebracht, door haar vader als jongetje van zes. Die droom was naar eigen zeggen opgedeeld in vier delen die elk met een seizoen samenvallen en zo heeft ze ook deze aangrijpende familiekroniek opgebouwd. Een verhaal, zo zegt ze zelf, "over kinderen en volwassenen, tussen sterfgevallen en geboorten, teleurstellingen en hergeboorten, van elkaar stevig vasthouden terwijl het leven voortkronkelt, en over hoe een gemeenschap zich splitst in individuen. Over de geur van hout en warme melk op ijskoude ochtenden. Het is het verhaal van een oorlog, maar zonder bommen of zware gevechten. Een verhaal volgens de compromisloze logica van een berg die de bewoners er elke dag aan herinnert hoe nietig ze zijn."