Viskningar och rop (Cries and Whispers)

De 37-jarige Agnes is stervende aan kanker. Al vele jaren woont ze in het grote huis in de provincie waar ze ook is geboren en waar ze samen met haar twee zusters opgroeide. Daar wordt ze nu verzorgd en verpleegd door het dienstmeisje Anna. Ook de twee zusters en hun echtgenoten verschijnen op het moment waarop het steeds slechter gaat met Agnes. Maar anders dan het dienstmeisje zijn zij alleen maar bekommerd om hun eigen problemen: de jonge Maria is verliefd op haar eigen schoonheid en probeert in het sterfhuis de draad van een oude affaire met een plattelandsdokter weer op te pikken. Karin, de oudste zuster, wordt gekweld door levensangst. Agnes sterft. Terwijl ze haar nalatenschap ordenen proberen Maria en Karin nader tot elkaar te komen, maar tenslotte ontvluchten ze het huis van hun jeugd en Anna blijft alleen achter met Agnes' dagboek.
Ingmar Bergman verklaarde over deze film: "Ik ben er niet helemaal zeker van of ik de film zelf wel begrijp. Het is net als met alle dromen. Ik zeg dikwijls met Stravinsky: 'Ik heb nog nooit een kunstwerk begrepen, ik heb het alleen beleefd'."