Wet Sand

Vier jaar na haar indrukwekkende langspeeldebuut I Am Truly a Drop of Sun on Earth, over de bijzondere liefde tussen een Georgische prostituee en een Nigeriaanse sans-papiers in Tbilisi, presenteert de Georgische filmmaker Elene Naveriani Wet Sand, een genuanceerd en eerlijk verhaal over verboden liefde en onverdraagzaamheid in een samenleving die in de greep is van een verstikkende bekrompenheid.

Een Georgisch dorp aan de Zwarte Zee, bevolkt door schijnbaar hartelijke mensen die genieten van de rust buiten de stad, vormt de microkosmos van Wet Sand. Op een dag wordt de gemeenschap opgeschrikt door de zelfmoord van Eliko, een wat oudere man die zijn privéleven afschermde en door de mededorpelingen altijd als een buitenstaander werd beschouwd. Zijn kleindochter Moe (sensationeel gespeeld door Bebe Sesitashvili), een mysterieus en vastberaden meisje dat een leven in de stad heeft opgebouwd, keert terug naar het dorp om zijn begrafenis te regelen. Hoewel ze zich bewust is van de niet bepaald progressieve sfeer die over het dorp hangt, ontrafelt het meisje gaandeweg de sluier van leugens rond het leven van haar grootvader. Zo ontdekt ze dat Eliko meer dan twee decennia een geheime relatie had met Amnon (Gia Agumava, die op het filmfestival van Locarno de prijs voor beste acteur won), de eigenaar van de lokale bar, waar ook Fleshka werkt, het andere buitenbeentje in het dorp.

Scenaristen Elene en Sandro Naveriani lassen regelmatig journaals in het verhaal die de sociaal-politieke problemen in Georgië aankaarten, zoals de decennialange onderdrukking van LGBTQ+-rechten door het oprukkend religieus nationalisme. Wat ontroert, is hoe Naveriani ons eraan herinnert dat emoties en de waarheid krachtige wapens zijn tegen bekrompenheid. Wet Sand is volgens de regisseur “een eerbetoon aan degenen die worden vergeten in de samenleving, een strijd tegen onverdraagzaamheid en een poging om nieuwe generaties die met hun identiteit worstelen aan te moedigen om nooit hun dromen op te geven."

Naveriani serveert een louterend melodrama dat nooit emotioneel gaat overbelasten, met dank aan de verbluffende soundtrack - met een cameo van de experimentele rockband Swans - en de elegante, poëtische cinematografie van Agnesh Pakozdi, waarbij het ruwe zeelandschap een personage op zich is.