Which Side Are You On?

In deze documentaire schetst Loach aspecten van de grote mijnwerkersstaking in Engeland 1984, met name de manier waarop de stakers en hun gezinnen zelf reageerden op de gebeurtenissen en het verloop van de staking. Hij filmt de stakers in pubs, waar zij hun gedichten voordragen, hun liederen zingen. Hij kijkt naar hun cartoons, die alle uitdrukking geven aan hoe zij de strijd om behoud van werk, woning en bestaanszekerheid ervaren en hoe zij het politiegeweld verwerken. De film gaat ook in op de manier waarop de staking in de Britse media werd voorgesteld. Aan dat aspect van berichtgeving is in de media maar zeer weinig aandacht geschonken en Loach legt dan ook dààr de nadruk.

Which Side Are You On? was bestemd voor een uitzending op Channel Four op Kerstavond 1984. Maar programmaverantwoordelijke Nick Elliot schrapte de film omdat hij de film "te eenzijdig en persoonlijk vond en helemaal niet geschikt als bijdrage tot een meer open benadering van een nog aan gang zijnd conflict." Wat was er dan zo aanstootgevend? Dat enkele met afdanking bedreigde mijnwerkersgemeenschappen de kans kregen hun angsten, maar ook hun vastberadenheid en solidariteit tot uitdrukking te brengen? Of was het omdat de film de onpartijdigheid van de politie sterk in twijfel trekt? Of was het misschien omdat de film het vooroordeel dat kunst en politiek niets met elkaar te maken hebben zwaar aanvalt?
(The Listener, 10 januari 1985)

Ken Loach (° 1936) is bij ons al lang bekend als maker van sociaal bewogen films voor TV en bioscoop : Cathy Come Home, Poor Cow en vooral Kes brachten zijn doorbraak in de jaren '60. Volgden Family Life (1971), Black Jack (filmgebeuren 1980) en Looks And Smiles (1981).