Zeit der Stille

Zeit der Stille speelt in Berlijn tijdens de kerstperiode. Het is het verhaal van Stefan, die zijn job kwijtspeelt, en van Johanna, de verpleegster die door haar vriend in de steek gelaten wordt. Beiden zwerven door de stad, hebben vluchtige kennismakingen maar ontmoeten elkaar niet al kruisen hun wegen steeds weer. Zeit der Stille is het verhaal van een reis door een stadslandschap op het ogenblik dat alles tot rust komt en iedereen afwacht terwijl de supermarkten de koopdrang van de mensen trachten aan te vuren. Zeit der Stille is een film zonder dialogen en ge­sprekken. Het is een rit door het dagda­gelijkse stadsleven, compleet met eenzaamheid.

Een verkoper in de Muellerstrasse schenkt aan wie een kerstliedje zingt. In een cafetaria slurpen oude mensen aan hun koffie en trachten zo lang mogelijk hun warme plaatsje te bewaren. Pure eenzaamheid. Maar na een tijdje blijkt dat nie­mand er echt alleen is: iedereen kent ie­dereen bij deze habitués. Bovendien is men in deze cafetaria van een magazijn minder eenzaam dan thuis: men obseveert, men neemt deel. In het café « Poppen » drinkt ieder voor zich maar wanneer er te lachen of te roepen valt ontstaat er plots een groep. En wanneer er een valt is er steeds iemand om hem op te rapen: zoals meer wanneer men denkt dat op een bepaalde plaats iedereen op zichzelf terugvalt, blijkt er meer hulp en helpers aanwezig dan op plaatsen waar iedereen zich als sociaal intact voorstelt. Zeit der Stille is een film over de moed van de eenzamen, over de beweging die de kou moet verdrijven en de blik die andere blikken zoekt. Temidden dit gebied van blikken en verlangens bewegen zich Stefan en Johanna om uiteindelijk weer op hun vertekpunt te belanden. (vrij naar pers­map)