Cannes, c'est scandaleux!

1. 'Le Souffle Au Coeur' (1971; Louis Malle): De regisseur van het al eerder schandaal verwekkende 'Les amants' (1958) stelde in de vrijgevochten jaren zeventig dat het beter is om als adolescent een keertje met je moeder naar bed te gaan dan er je hele volwassen leven van te dromen. Mon dieu!

2. 'Il Fiore Delle Mille E Una Notte' (1974; Pier Paolo Pasolini): In zijn archaïsche herschepping van de verhalen van duizend-en-een-nacht doorbreekt Pasolini vrolijk en speels het taboe van frontaal naakt.

3. 'Sweet Movie' (1974; Dusan Makavejev): Op luchtige wijze stelt de Joegoslavische provocateur seksuele vrijheid gelijk aan persoonlijke bevrijding. In deze komedie in collagestijl confronteert hij ons met de subversieve poep-, pis- en braaktherapieën van de onprettig gestoorde theatermaker Otto Mühl.

4. 'Vase De Noces' (1975; Thierry Zeno): Bestialisme op de Croisette! Een autistische jongeman heeft gemeenschap met een zeug en koestert vaderlijke gevoelens voor de biggetjes. Het scabreuze onderwerp wordt sacraal en pasoliniaans behandeld. De Belgische regisseur werkte onder een schuilnaam om zijn baan bij de RTBF niet te verliezen.

5. 'L'Empire Des Sens' (1976; Nagisa Oshima): Geraffineerd in beeld gezette seksuele experimenten van een prostituee en een pooier monden onvermijdelijk uit in castratie en wurgseks. De eerste film niet bestemd voor het pornocircuit die helemaal en expliciet rond seks draait werd ook in België jarenlang verboden voor scènes waarin de vrouw allerhande soorten voedsel in haar vagina stopt en omwille van beelden van een penis in erectie.

6. 'L'Homme Blessé' (1983; Patrice Chereau): Deze kroniek van een destructieve passie tussen een adolescent en een pooier speelt zich grotendeels af op scharrelplekken voor homoseksuelen in en rond een treinstation. Operaregisseur Chereau zet de urinoirrituelen in scène met een Jean Genet-achtige mengeling van tederheid en ruige seks.

7. 'Diavolo In Corpo' (1986; Marco Bellocchio): De Hollandse Maruschka Detmers loopt uitbundig met haar blote lichaam (dat mag gezien worden) te pronken in deze ophefmakende Italiaanse filmversie van de roman van Raymond Radiguet. De half onderbelichte fellatioscène, gevat in één nabijopname, schoot velen in het verkeerde keelgat.

8. 'Kids' (1995; Larry Clark): De debuutfilm van cultfotograaf Larry Clark schokte het publiek met zijn realistische kijk op expliciet en onveilig seksueel gedrag van tieners in het aidstijdperk. De ‘held’ is een met hiv besmette jongen van zestien die als een soort neukmachientje door de straten van Manhattan doolt en in recordtijd zoveel mogelijk prille meisjes wil ontmaagden.

9. 'The Brown Bunny' (2003; Vincent Gallo): Wie deze roadmovie die nergens naartoe gaat tot het bittere einde uitzat, werd getrakteerd op een spraakmakende scène waarin de acteur-regisseur zich uitgebreid oraal laat bevredigen door een gulzige Chloë Sevigny.

10. 'Batalla En El Cielo' (2005; Carlos Reygadas): Deze omstreden Mexicaanse inzending begon waarmee 'The Brown Bunny' eindigde: een ellenlange fellatio, dit keer niet gefilmd als sjofele porno maar integendeel als een quasi mystieke ceremonie van geven en ontvangen. Het tafereel in kwestie werd al breedvoerig becommentarieerd nog voor iemand de film ook gezien had; precies daarom werd deze prent ook een beetje De Kroniek van een aangekondigde blowjob.