Céline Sciamma, Flo Van Deuren, Kato De Boeck en nog meer vrouwelijk talent op Film Fest Gent 2022
Céline Sciamma
Op woensdag 12 oktober verwelkomt Film Fest Gent Céline Sciamma voor een Director’s Talk met Lukas Dhont, de regisseur van Close, de openingsfilm van het festival. Voor de talk, in samenwerking met de Unie van Regisseurs, vertoont Film Fest Gent de meest recente film van Sciamma, Petite maman. Bovendien zal de Franse regisseur de Joseph Plateau Honorary Award ontvangen.
© Claire MathonIn 2020 werd Portrait de la jeune fille en feu de meest bekeken Franse film ter wereld. Het weelderige historische drama zet harten in vuur en vlam door de bijna voelbare vonken tussen hoofdrolspelers Noémi Merlant en Adèle Haenel, de weelderige fotografie van Claire Mathon en het voortreffelijke scenario en de regie van Céline Sciamma. Met haar debuut Water Lillies (Naissance des pieuvres) won Sciamma in 2007 op het filmfestival van Cannes de Louis Delluc-prijs, die ze overigens deelt met Mia Hansen-Løve. Hansen-Løve won dat jaar ook met haar debuut Tout est pardonné. In 2011 en 2014 volgen Tomboy en Bande de filles, die samen met Water Lillies een losse trilogie vormen van coming-of-age-verhalen in de Parijse buitenwijken.
In 2016 schreef ze mee aan het scenario voor de ontroerende stop-motion animatiefilm Ma vie de Courgette. Sciamma werkt ook regelmatig aan de scenario’s van andere regisseurs zoals onder meer André Téchiné (Quand on a 17 ans) and Jacques Audiard (Les Olympiades). Ze doorbrak de eentonigheid van de lockdown met haar recenste film Petite maman, een meanderende dagdroom over moeders en dochters.
Un beau matin van Mia Hansen-Løve
Mia Hansen-Løve heeft het voorbije decennium een oeuvre uitgebouwd dat bol staat van de complexiteiten van het dagelijkse leven. Of het nu jeugdliefde is in Un amour de jeunesse, een bedrogen en rouwende leerkracht in L'avenir of de beslommeringen van een artistiek koppel in Bergman Island, de cinema van de Franse filmmaker is altijd sensitief, (bitter)zoet, herkenbaar en vol van empathie.
Voor haar achtste film stapte regisseur Mia Hansen-Løve naar steractrice Léa Seydoux. Samen maakten ze een sensitief portret van een jonge moeder en weduwe die een passionele relatie begint met een oude vriend terwijl ze probeert om te gaan met haar steeds verder aftakelende, dementerende vader.
Roomies van Flo Van Deuren en Kato De Boeck
Regisseurs Kato De Boeck en Flo Van Deuren leerden elkaar kennen in de filmopleiding aan het RITCS in Brussel. Tijdens hun studies waren ze naast beste vriendinnen ook huisgenoten. Niet gek dus dat De Boeck en Van Deuren na hun eigen gelauwerde afstudeerfilms – respectievelijk Provence en Bamboe – samen Echo draaiden, een kortfilm voor de VRT-reeks Lockdown.
Nog minder gek is dat ze hun tijd als huisgenoten nu als inspiratie gebruiken voor Roomies, een coming-out-of-agereeks die later op Eén te zien zal zijn. In deze fictieserie gaan Bibi en Ama, twee lesbische vriendinnen van begin twintig, samenwonen in een appartement in Brussel, in de hoop een betere versie van zichzelf te worden. Elk op hun eigen manier, maar onder hetzelfde dak, komen ze tot een paar nieuwe inzichten. Bekijk de teaser hier.
Un petit frère van Léonor Serraille
Hoe is het om in een nieuw land aan te komen? Die ervaring onderzoekt de Franse filmmaakster Léonor Serraille in haar aangrijpende coming-of-age-film Un petit frère. Hoewel deze originele Franse titel doet vermoeden dat dit drama vooral zal inzoomen op de onthechtende ervaring van ‘een kleine broer’ die van Ivoorkust naar Frankrijk verhuist, valt Serrailles film eigenlijk in drie hoofdstukken uiteen. Deze afzonderlijke delen belichten eerst de blik van moeder Rose, daarna die van zoon Jean en uiteindelijk die van Ernest – de 'petit frère' uit de titel.
Zijn herinneringen aan de vele obstakels waarmee hij, zijn broer en hun moeder te maken kregen toen ze in Parijs een nieuw leven probeerden op te bouwen, knopen Serrailles meditatieve film tot een hartverscheurend portret samen – dat dankzij de prachtige fotografie van de Franse cinematograaf Hélène Louvart (The Lost Daughter) nog meer je adem beneemt. Léonor Serraille komt haar film overigens zelf voorstellen op Film Fest Gent.
Call Jane van Phyllis Nagy
"Call Jane". Die oproep dook in de jaren '60 en '70 regelmatig op in het straatbeeld van Chicago. Vaak op flyers en posters die via codetaal afficheerden dat deze mysterieuze Jane ongewenst zwangere vrouwen kon helpen. Een van de vrouwen die deze oproep bereikt is Joy (Elizabeth Banks). Zij is een zwangere vrouw die weet wat ze wil. Tot de dokter vertelt dat haar hart te zwak is om nog een baby ter wereld te brengen. Het is haar leven of dat van haar ongeboren kind.
Maar een keuze heeft ze niet: abortus is immers verboden. Gelukkig is er Jane, een collectief onder leiding van Virginia (Sigourney Weaver) dat helpt om veilig abortussen uit te voeren. Phyllis Nagy, die als scenarist van Todd Haynes' jaren '50-portret Carol al toonde dat ze een bijzonder gevoel voor plaats en tijd heeft, weet ook in haar regiedebuut de Amerikaanse jaren '70 haarfijn te schetsen én te fileren.
© Michelle ShiersAlliance for Women Film Composers wint WSA Industry Award 2022
De jaarlijkse World Soundtrack Awards vinden opnieuw plaats op zaterdag 22 oktober. Het eerste deel van de genomineerde componisten werd reeds bekend gemaakt. De tweede golf nominaties wordt gelanceerd op vrijdag 16 september.
We kunnen ook al één winnaar bekend maken. De WSA Industry Award gaat dit jaar naar de Alliance for Women Film Composers. De AWFC is een community van componisten die ernaar streeft het werk van vrouwelijke componisten te ondersteunen en te huldigen.
Catherine Joy, President van de Alliance for Women Film Composers, zal aanwezig zijn tijdens de World Soundtrack Awards om de award in ontvangst te nemen.
De WSA Industry Award wordt uitgereikt aan een persoon of organisatie die een opmerkelijke en belangrijke bijdrage levert aan de filmmuziekindustrie. Componist Robert Kraft mocht in 2012 de vorige WSA Industry Award ontvangen.