Courtisane festival zoekt met film naar nieuwe werelden
Telkens opnieuw wordt er gekozen voor reflectie en avontuur. De selectie 2017 wordt door de organisatoren omschreven als “een dialoog tussen nieuw audiovisueel werk, oudere of herontdekte films en video’s van kunstenaars en filmmakers die zich bewegen door het uitgestrekte terrein van het bewegend beeld”.
Peter Nestler is een van de ‘Artists in Focus’, een cineast die er prat op gaat dat hij geen methodiek heeft. Tenzij naar het diepste der dingen gaan waarna de film zelf ontstaat. Iedere film ontstaat van nul af aan en hij besteedt aandacht aan mensen en aan hun alledaagse omgeving. Kernwoorden daarbij zijn ‘vinden’, ‘tonen’, ‘vasthouden’. In ‘Die Donau rauf’ wordt een trage vaart op de Donau een reis doorheen de geschiedenis. Hij draaide meer dan zestig films met daaronder ‘biografieën van objecten’ die het leven van materialen en hun productieprocessen documenteren. Hij onderzocht ook geschiedenissen van vervolging, verzet, onderdrukking en fascisme. Zijn eerste werk maakte hij in Duitsland en in 1966 emigreerde hij naar Zweden.
Peter Nestler is een van de ‘Artists in Focus’, een cineast die er prat op gaat dat hij geen methodiek heeft. Tenzij naar het diepste der dingen gaan waarna de film zelf ontstaat.
Naast Peter Nesler besteedt Courtisane aandacht aan Ute Aurand die sinds de jaren tachtig een centrale figuur is in de Berlijnse experimentele filmscène en één van de belangrijkste filmmakers binnen de traditie van de dagboek- en portretfilm. Aurands werk viert het hier en het nu en is eerlijke, energetische en levendige cinema, één waar vreugde zelfs gevonden kan worden in verdriet. Courtisane programmeert geen allesomvattende retrospectieve van haar werk maar biedt inzicht in de sleutelmomenten van haar praktijk en legt de klemtoon op de films van de jongste tien jaar.
Met als titel ‘Of Time and Struggle’ vertoont Courtisane vier documentaires van Ogawa Productions over de belangrijke politieke en sociale omwentelingen in het Japan van de jaren zestig en zeventig. Hun eerste films over de protestbeweging van de Japanse studenten boden een radicaal alternatief voor de bestaande modellen van documentair film maken. In 1968 sloten de filmmakers zich aan bij het groeiende boerenprotest tegen de aanleg van een nieuwe luchthaven in de buurt van Tokyo. Hun werkwijze roept actuele vragen op over radicaal film maken, documentaire esthetiek, politieke participatie en representatie maar ook over de complexe aard van collectief film draaien.
Courtisane wordt georganiseerd vanuit KASK School of Arts Hogeschool Gent.