De verborgen tips van Patrick Duynslaegher

• Strangled - Árpád Sopsits

Hongarije, midden jaren '60. In het dorpje Martfü worden vrouwen afgeslacht door een seksueel geperverteerde psychopaat. Zeven jaar eerder werd Ákos Réti (Gábor Jászberényi) opgesloten omdat hij een gelijkaardige misdaad had bekend die door de "feilloze" socialistische staat onder de mat werd geveegd. De alcoholverslaafde detective Bóta (Zsolt Anger) en de jonge openbare aanklager Zoltán Szirmai (Péter Bárnai) beginnen zich af te vragen of Réti niet onschuldig achter de tralies zit.

Ze worden onder druk gezet door hun oversten, die snel resultaten willen zien. Deze duistere, gestileerde en behoorlijk gewelddadige politieke thriller, losjes gebaseerd op een waargebeurde gerechtsblunder, was een doorslaand bioscoopsucces in zijn thuisland en ging met negen Hongaarse filmprijzen aan de haal. Regisseur Árpád Sopsits is overigens geen onbekende: hij was al op Film Fest Gent te zien met 'Shooting Gallery' (1990), 'Abandoned' (2001) en 'Seventh Circle' (2008).

Bekijk 'Strangled' vanavond in het bijzijn van de regisseur en op vrijdag 19 oktober.

• Genezis - Árpád Bogdán

Dat er een kille, racistische wind over Europa waait, kun je dagelijks vernemen in het nieuws, en dat is ook Árpád  Bogdán  niet ontgaan. Hij baseerde zich voor 'Genezis' op een gewelddadig incident van zo'n tien jaar geleden, toen in 2008 en 2009 verschillende Roma op het Hongaarse platteland het slachtoffer werden van racistisch geweld: molotovcocktails werden in hun huizen gegooid, schoten afgevuurd, mensen stierven.

Vreselijke feiten die Bogdán  eerder al inspireerden tot het maken van een BBC-documentaire over de slachtoffers. De Hongaarce cineast, wiens 'Happy New Life' in 2007 te zien was op Film Fest Gent, verweeft in 'Genezis' drie aparte verhalen op een meticuleus gestructureerde en visueel krachtige manier samen.

Bekijk 'Genezis' op vandaag 15 oktober, morgen 16 oktober of donderdag 18 oktober.

• Mes Provinciales - Jean-Paul Civeyrac

"Ik heb genoeg van al die zeurderige Franse films," klinkt het ergens tijdens de vele discussies in Jean-Paul Civeyracs zwartwitfilm. "Ik wil films zien die over het echte leven gaan." Die opmerking nam de Fransman ter harte (en mét een korrel zout) in 'Mes provinciales', een drama dat de Franse plattelandsvlegel Etienne volgt die in Parijs film gaat studeren. Daar aangekomen ontspinnen er zich rondom hem intense vriendschappen, artistieke dromen en romantische relaties die tezamen een mooi beeld vormen van een generatie die trial and error-gewijs hun weg zoekt.

Bekijk 'Mes Provinciales' op 15/10, 16/10 en 19/10!

• "I Do Not Care If We Go Down in History as Barbarians" - Radu Jude

In de herfst en winter van 1941 en '42 werden duizenden joden uit Odessa en het aangrenzende Transnistrië uitgemoord door de het Roemeense leger. Het is een gitzwarte vlek in de geschiedenis van Roemenië, dat op dat moment in de Tweede Wereldoorlog nazi-Duitsland steunde tegen de Sovjet-Unie. Regisseur Radu Jude, de luis in de pels van de Roemeense filmwereld die twee jaar geleden nog in competitie zat met 'Scarred Hearts', delft de geschiedenis op in "I Do Not Care if We Go Down in History as Barbarians".

Radu Jude speelt vrijelijk met narratieve regels, verwijst uitdrukkelijk naar de meer uitdagende films van Jean-Luc Godard, is niet vies van een streepje doorwrochte filosofie en goochelt met literaire citaten. Toch is dit geen portie goedkoop intellectualisme, maar pure, naar hart en hoofd grijpende cinema die vragen oproept over geschiedenis, verantwoordelijkheidszin, racisme en populisme. Cinema die de toeschouwer dwingt om zélf antwoorden te zoeken in plaats van ze op een schoteltje aan te reiken.

Bekijk "I Do Not Care If We Go Down in History as Barbarians" op zondag 14, dinsdag 16 en woensdag 17 oktober.

• Tribute to Miklós Jancsó​

Landgenoot Béla Tarr noemt hem “de grootste Hongaarse filmregisseur aller tijden”. Wie nooit een film van Miklós Jancsó (1921-2014) heeft gezien, heeft een gat in zijn filmcultuur dat door geen enkele andere filmervaring kan gedicht worden. In de jaren ’60 van vorige eeuw introduceerde Jancsó vanaf zijn derde film, ‘The Round-Up', een volstrekt eigen cinematografische stijl. Op de uitgestrekte Hongaarse vlakte vatte hij confrontaties tussen revolutionairen en contrarevolutionairen, tussen soldaten en boeren, tussen verdrukten en onderdrukkers, tussen naakte vrouwen en folterende militairen in uitgekiende, complexe rituelen waarin zowel de acteurs als de camera rondjes draaien, liefst (maar niet uitsluitend) in lange sequentie-opnamen.

Niemand in de geschiedenis maakte beter gebruik van lange, spanning-genererende takes. Toch zou het verkeerd zijn hem louter als een estheet af te schilderen, hoe subliem de formele kwaliteit van zijn werk ook is. Jancsó’s strenge films zijn ook inhoudelijk zeer rijk omdat hij een kunstenaar is wiens werk diep verankerd zit in de geschiedenis, geografie en cultuur van zijn land. De meeste van zijn films zijn gebaseerd op historische incidenten en ontwikkelen van daaruit hun visuele meditaties over revolutie, klassenstrijd en de slingerbewegingen van de geschiedenis.

Dankzij de gechoreografeerde verplaatsingen van de acteurs en de strijdliederen op de soundtrack, kun je de meest typerende Jancsó-films ook bekijken als politieke musicals. Jancsó is een van die weinige puur filmische filmmakers (zoals Hitchcock, Lang, Antonioni, Angelopoulos en Béla Tarr) van wie je de inhoud louter door de vorm kan begrijpen.

Bekijk 'The Confrontation' op maandag 15 en dinsdag 16 oktober, 'The Red and the White' op vrijdag 12 en vrijdag 19 oktober, 'Red Psalm' op maandag 15, woensdag 17 en vrijdag 19 oktober, 'The Round-Up' op dinsdag 16 oktober en 'Winter Wind' op vrijdag 12, dinsdag 16 en donderdag 18 oktober.

• Hotel Jugoslavija - Nicolas Wagnières

Nicolas Wagnières, een Zwitserse regisseur met Joegoslavische roots, begon in 2005 aan een zoektocht naar wat er nog overblijft van de sociale waarden en idealen van het voormalige Joegoslavië. Hij laat de camera door de vertrekken en gangen glijden van Hotel Jugoslavija in Belgrado, een knap staaltje modernisme uit de jaren zeventig dat ooit het beroemdste hotel in de Balkan was. Het vervallen hotel vormt een soort spiegel voor de grote sociopolitieke veranderingen die de regio de afgelopen 45 jaar heeft doorgemaakt.

Wagnières koppelt nostalgische herinneringen van zijn eigen jeugdvakanties in Joegoslavië aan filosofische mijmeringen over een land dat nooit echt het zijne is geweest, doorspekt met interviews met onder meer zijn Servische moeder en ex-hotelwerknemers. Het resultaat: een politiek essay voorzien van een stevig persoonlijke connotatie, geschoten in koele 16mm-beelden en gedraaid over een periode van meer dan tien jaar.

Op 13 oktober komt Nicolas Wagnières zijn documentaire voorstellen. Tickets vind je hier.

• ​A Bluebird in my Heart - Jérémie Guez

Als er één schrijver is die weet hoe moeilijk het is om schoonheid te vinden in een "fucked up" wereld dan is het wel Charles Bukowski. Dat Frans noir-auteur Jérémie Guez voor de titel van zijn regiedebuut bij deze verknipte vrouwenliefhebber en zuipschuit te rade ging, is dan ook veelzeggend. In 'A Bluebird in My Heart' volgt hij immers Danny, een taaie crimineel die net uit de gevangenis komt en vanuit Laurences (Veerle Baetens) grauwe motel stapvoets zijn weg zoekt terwijl Laurences dochter voor zijn voeten loopt. Kan hij die herwonnen vrijheid aan?

Hoewel Bukowski zijn blanke pit altijd goed wist te verbergen, hoopt dit Franse misdaaddrama alvast voorbij de ruwe bolsters te kijken. Of dat lukt? Critici vergelijken Guez' debuut alvast met Luc Bessons 'Léon: The Professional' en Nicolas Winding Refns 'Drive'.

Op 11 oktober komen regisseur Jérémie Guez en actrice Veerle Baetens de film voorstellen. Je vindt alle info hier.

• Satan's Bastard - Dezsö Zsigmond

De eerste zondag van december 1944 wandelt een groep in het zwart gehulde vrouwen uit het Hongaarse gehucht Szilas naar een nabijgelegen werkkamp. De meeste volwassen mannen uit de omgeving zijn daar door het Russische leger opgesloten als gratis arbeidskrachten. De achttienjarige Eszter wordt er verkracht door verschillende soldaten. Ze raakt zwanger en de zoon die ze baart is de duivelse bastaard uit de titel. Wegens dat kind worden Eszter en haar familie uitgestoten door de dorpsgemeenschap.

Hoewel 'Satan's Bastard' ook gaat over die sociale gevolgen, is het op de eerste plaats het portret van een jonge vrouw en de mentale strijd die ze levert om al dan niet de vrucht van de verkrachting te aanvaarden. De camera van de bedreven Hongaarse regisseur Dezső Zsigmond staat zelden stil, maar het meest opvallende is de grauwe sluier die alle kleuren dempt tot weinig meer dan grijsvarianten.

Op vrijdag 12 en zaterdag 13 oktober stelt regisseur Dezsö Zsigmond zijn film zelf voor. Je vindt alle vertoningsdata hier.

• Flammable Children - Stephan Elliott

Als je oren beginnen te tuiten bij grofgebekte komedies loop je best in een boogje om 'Flammable Children' heen. Alle anderen mogen nu al naar het puntje van hun stoel kruipen! Deze nieuwe film van Stephan Elliott ('The Adventures of Priscilla: Queen of the Desert') speelt halverwege de jaren '70 in een Australisch kuststadje waar een reusachtige blauwe vinvis aanspoelt. De gebeurtenis zet de gemeenschap op stelten.

'Flammable Children' volgt drie families, al bekijken we de gebeurtenissen vooral door de ogen van een 14-jarige jongen met een super 8-camera. Tegenover enkele wereldwijze tieners plaatst Elliott een reeks volwassenen met een hoek af die speels afwisselen tussen partnerruil en wildplassen. In de cast van deze geregeld naar 'Jaws' knipogende klucht zitten onder anderen Guy Pearce ('Memento') en Kylie Minogue, voor het eerst samen te zien sinds ze in de jaren '80 in 'Neighbours' acteerden.

Op woensdag 10 oktober stelt regisseur Stephan Elliott de film zelf voor. Je vindt alle vertoningsdata hier.