Dit is de Explore Zone Jury

Geertrui De Vijlder

"Ik kijk heel erg uit naar ‘And Then We Danced’ van Levan Akin over een homoseksuele danser in Georgië. Het warme beeld in de Knack Focus sprak me enorm aan en trok mijn aandacht. Toen ik las waarover de film ging, werd ik teruggekatapulteerd naar mijn reis in Tbilisi zo’n drie jaar geleden, waar iedereen wel iemand kent die Irakli heet en veel achternamen eindigen op -ishvili. De thematiek en het verhaal deden me denken aan ‘Girl’ en ‘Call me by your name’. Beide films vond ik heel sterk. Ik ben benieuwd hoe de regisseur deze film op zijn beurt heeft aangepakt en of eenzelfde deels verwrongen, deels warm gevoel me zal overvallen."

Mathilde Luijten

"De Explore Zone-film waar ik het meest naar uit kijk is “Beats" van Brian Welsh. Ik ben nog niet bekend met Welsh's ouder werk, buiten dan zijn aflevering van Black Mirror, maar de film lijkt alles te hebben om een klassieker te worden. Ik heb een zwak voor Britse film, voor films in zwart-wit en films over muzie: “Beats" heeft het allemaal. De trailer voelt een beetje aan als een mix van Shane Meadows' “This is England” en Anton Corbijn’s “Control” en als dat niet veelbelovend klinkt, dan weet ik het ook niet meer. "

Sander Misplon

"Ik kijk uit naar 'Take Me Somewhere Nice' van Ena Sendijarević. De trailer van de film geeft mij de sterke indruk een product te zijn van 2019. Vreemd genoeg herken ik de beelden en de kleur in een soort 'hedendaagse' smaak die mezelf ook enorm prikkelt. De sterke kleuren verwijzen naar een vitaliteit van het beeldscherm, een gsm of een computer. De cadrage is ook smaller dan normaal, wat me wel zint. De titel bezit een onvermijdelijk conflict. Een vraag om me mee te nemen naar een fijne plek. Daarmee heb ik een verwachting. Een fijne plaats in de zon of voorbij de sterren. Diegene met de opdracht brengt me misschien ergens anders heen, waar hij het fijn vindt. Zijn gedachten durven wel eens niet overeenkomen met de mijne. Het zijn onvermijdelijke communicatie-fouten tussen twee hoofden als het gaat over kleur en smaak. Stiekem heb ik wel een zwak voor de coming-of-age-stories want ik word zelf ouder."

Marijn Claeys

"Over Cleo kreeg ik al het meeste te horen dat het een beloftevolle film zou zijn. En een hedendaags, stedelijk coming-of-age verhaal, op de dramatische tonen van Rachmaninov, klinkt inderdaad alvast als een boeiende filmische insteek. Afgaande op de trailer van Monos, met glimpsen van wat wel eens een merkwaardige cinematografie zou kunnen zijn, ben ik zeer benieuwd naar het duistere concept achter de film, en de opvallende samenstelling van de jonge cast."

Emiel Vandekerckhove

"Ik kijk enorm uit naar de film 'Beats', omdat ik mij zelf nauw verbonden voel met de rave subcultuur en zelf met mijn vrienden nu en dan dat soort feestjes organiseer. Eindelijk krijgt deze subcultuur een film en hopelijk prikkelt het een nieuwe generatie jongeren want de vurige jaren '80 en '90 mogen dringend een hedendaagse variant krijgen die de grote ravejaren van toen waardig is. Voor de rest zien de films "Take me somewhere nice" en "Monos" er ook zeer veel belovend uit!