Filmfestival Oostende verkent grens tussen fictie en realiteit

Visual oostende
Nieuws 08 jan 2025
Geheel in de lijn van het door master Charlotte Vandermeersch gekozen SUPER NATURAL thema wil Filmfestival Oostende in zijn programmatie de grens tussen realiteit en fictie verkennen. Door het creëren van talrijke Oostendse hotspots met belevingsmomenten zal volgens artistiek directeur Peter Craeymeersch het FFO verder uitgroeien tot een warm stadsfestival. Met Comeback van Raf en Jan Roosens als openingsfilm en 2050 van Eric Goens als slotfilm is de 17de festivaleditie helemaal ingebed door Vlaamse filmproducties. Ze heeft plaats van 31 januari tot 8 februari 2025.

COOP!

Filmfestival Oostende heeft de band met Nederland te koesteren en dat resulteert onder meer in een Coop! Competitie.

De klemtoon ligt op Belgische en Nederlandse coproducties “waarin vakmanschap en creativiteit uit de Lage Landen samenkomen”. Regisseur Jan-Willem van Ewijk is met twee films vertegenwoordigd. In Alpha worstelen een vader en een zoon in de besneeuwde Alpen niet alleen met elkaar maar ook met hun demonen. In zijn Pacifica trekt een vader met zijn dochter doorheen Amerika maar zij verdwijnt plots van de radar. Beide films zijn sterk persoonlijk gekleurd. Meer vader-zoon relatiethematiek zit er in Drie dagen vis van Peter Hoogendoorn. Zij kunnen hun genegenheid maar moeilijk tonen. Mr. K van Tallulah Hazekamp Schwab speelt zich af in een hotel vol excentrieke personages en absurde situaties die naar Kafka moeten verwijzen. Met haar Traffic, een reconstructie van een legendarische kunstroof won Teodora Ana Mihai onlangs nog de eerste prijs op het filmfestival van Warschau. De Italiaanse succesauteur Paolo Cognetti leverde met zijn roman De acht bergen de grondstof voor het speelfilmdebuut van master Vandermeersch (samen met Felix van Groeningen) maar staat nu zelf achter de camera met zijn Fiore Mio (Mijn bloem). Daarin filosofeert en mediteert hij over wat bergen zijn en betekenen. Hij verkent de Monte Rosa en spreekt met mensen die in de bergen wonen. De vroegere sherpa Sete is een van hen. Ruben Impens verzorgt de fotografie. U Are the Universe van de Oekraïense regisseur Pavlo Ostrikov wordt een galactische film genoemd en is een sci-fi komedie over de laatste mens in de ruimte. Juryvoorzitter van de publieksjury is Cindy Godefroi, artistiek leider van Theater aan Zee.

Fiore Mio still
Fiore Mio

SOON!

Naast de Coop-competitie is er voorts nog de Soon! competitie. De debuutfilm Soft Leaves van Miwako Van Weyenberg maakt deel uit van deze Soon!-selectie op FFO. Daarin worden films ondergebracht met “nieuw talent, heet van de naald”. Absurde humor vindt men in Peacock van Bernhard Wenger waarin een man zichzelf verliest in de rollen die hij speelt. Sandhya Suri werpt in haar Santosh een bijzonder kritische blik op corruptie in India en gaat over een vrouw die politieagente wordt wanneer haar man overlijdt. Strijd tegen corruptie en seksueel geweld is het thema van Black Box Diaries van Shiori Itô en in Winter in Sokcho schetst Koya Kamura een sfeervol portret van een jonge vrouw die haar identiteit herontdekt in een besneeuwd Zuid-Korea. Maria, een vrouw met vier kinderen wordt halsoverkop verliefd op Sigmund maar omdat hij zeer veel reist voor zijn werk komen er barsten in de relatie. Dit is het onderwerp van Loveable van Lilja Ingolfsdottir. Bogdan Muresanu maakt in mozaïekvorm duidelijk wat het betekent om in onderdrukking te leven in zijn debuut The New Year That Never Came. Zijn film speelt zich af aan de vooravond van de Roemeense revolutie in december 1989. Hij volgt een dag lang zes gewone burgers in Boekarest.

De tien veelbelovende films van opkomend talent worden beoordeeld door een jury geleid door actrice Emilie De Roo.

Eigen talent

Bij de al eerder bekendgemaakte eigen producties komt onder meer nog de slotfilm 2050 van Eric Goens. Volgens klimaatexperts wordt 2050 een kantelpunt in de geschiedenis van onze planeet vandaar de noodzaak om de opwarming ervan onder controle te houden. Actie is dringender dan ooit. Dat ondervond Eric Goens, bekend van Het Huis en Het Conclaaf toen hij naar Antartica trok om er, vroeger dan gepland, de gevolgen van de klimaatveranderingen onder ogen te zien. Naar eigen zeggen is het resultaat een toegankelijke klimaatfilm, niet gebaseerd op een doemscenario. “Ik geloof niet dat de wereld om zeep is”, zegt hij. Er is een probleem maar ook een oplossing en de film wil avontuurlijk en educatief zijn. Met daarbij aandacht voor het pionierswerk van ontdekkingsreiziger Adrien de Gerlache.

2050 still
2050

Tv-series

Dit jaar vertoont FFO ook vier tv-series. Putain van Deben Van Dam wordt nu al laaiend enthousiast ontvangen. Het gaat om een dramareeks bedacht door Frederik Daem en Gorik van Oudheusden, alias Zwangere Guy. Hij neemt ook een van de hoofdrollen op zich. Van de serie worden op FFO de twee laatste afleveringen vertoond gevolgd door een muzikale performance. In Safe Harbor worden hacker Tobias en zijn ambitieuze vriend Marco door de Ierse maffia ingeschakeld om het beveiligingssysteem van de Rotterdamse haven te hacken.

Malin-Sarah Gozin en Hans Vercauter zijn verantwoordelijk voor Dood Spoor. Het hoofdpersonage Ed Bex heeft een eetstoornis waarbij hij van zodra hij iets in zijn mond stopt, ziet wat er vroeger mee gebeurde. Wil hij zijn gave gebruiken bij het oplossen van een moordzaak? Dood Spoor is van de makers van Tabula Rasa en Clan. De 32-jarige Younes, kind van een Belgische moeder en een Marokkaanse vader zoekt zijn plaats tussen twee werelden. Daarom rijdt hij heel België en Marokko rond om met de meest uiteenlopende mensen te praten. Younes Haidar gaf zijn documentaire Dag vreemde man als titel.

Decor

Jong talent krijgt ook een podium bij de kortfilmcompetitie en bij de vertoning van de VAF-Wildcards. Oostende zelf vormt het decor bij de poëtische kortfilm Anonieme brieven van Bernard Declercq. Het is gaat om een ingetogen verhaal van een vrouw die brieven schrijft aan haar op een verre reis vertrokken geliefde. Oostende is daarbij een stille getuige.

Netwerkmogelijkheden zowel in de hotspots in de stad als op festivallocaties moeten voor festivalsfeer zorgen. Daartoe dragen ook de diverse masterclasses bij georganiseerd door de audiovisuele sector.

LOOK!

Tot slot bestaat het competitieluik uit het Look!-onderdeel, bestaande uit films die door “hun fotografie en vernieuwende visuele stijl schreeuwen om op het grote scherm bekeken te worden”.

Look! Is een rijk gevulde sectie onder meer door The Seed of the Sacred Fig van Mohammad Rasoulof. In zijn jongste film toont de Iraanse regisseur hoe een religieus-autoritair regime een nefaste weerslag heeft op een Iraans gezin dat door de promotie van de vader monddood wordt gemaakt. Een hedendaagse politieke thriller die van de regisseur ook een politieke vluchteling maakte. De Indische film All We Imagine as Light van Payal Kapadia gaat over drie vrouwen in Mumbai die met de liefde worstelen. De film won in Cannes niet alleen de Grand Prix maar ook de sympathie van alle Cannesgangers. In The Brutalist toont Brady Corbet dertig jaar uit het leven van een visionaire architect die, na het overleven van de Holocaust, Hongarije verlaat en een nieuw leven begint in Amerika. Een film met Oscar-potentieel. Daniel Craig schittert in Queer, de jongste film van Luca Guadagnino en Albert Serra volgde drie jaar lang het leven van een torero voor zijn documentaire Tardes de Soledad (Afternoons of Solitude). De al aangekondigde concertfilm en documentaire Like They Walk on the Moon met Wim Opbrouck en van Frederik Carbon maakt ook deel uit van de Look! competitie. Regisseur Wouter Bouvijn zit de jury voor bij deze sectie. Onder meer Daphne Agten en Michiel Dhont maken er deel van uit.

The Brutalist still
The Brutalist
DSC 4815

Raf Butstraen

Met decennia filmgeschiedenis op de teller is voormalig filmcriticus Raf Butstraen de geknipte man om het laatste filmnieuws te fileren voor Film Fest Gent.