Migratie is hoofdthema op 25ste MOOOV festival

Migratie, het leven van inheemse volkeren (native cinema), Colombia en Cairo zijn slechts enkele thema’s die aan bod komen op de 25ste editie van MOOOV, het festival met “films met zicht op de wereld”. Daarbij gaat de aandacht integraal naar onafhankelijke filmproducties, wereldcinema en documentaires. In acht steden worden een honderdtal films geprogrammeerd, afkomstig uit niet minder dan vijfenveertig landen. Het geheel staat in het teken van een citaat van de Israëlische schrijver Amos Oz: “Probeer de andere te ontmoeten, te leren kennen”. Het MOOOV team maakt zich sterk dat het iedere bezoeker de kans biedt om die andere beter te begrijpen.

Vlaggenschip van het wereldfilmfestival is de jaarlijkse competitie. Acht films die onder meer Mexico, Zuid-Afrika, Argentinië en Kirgizië overspannen dingen mee naar de Canvas Award. Deze prijs omvat zowel een distributiepremie van 15.000 euro als een vertoning op Canvas. Bij de geprogrammeerde films zien we onder meer ‘Big Big World’ van Reha Erdem die vorig jaar in Venetië de Speciale Juryprijs kreeg en de op de jongste Berlinale vertoonde ‘Centaur’ waarin een man gelooft dat de Kirgiezen afstammen van de mythische centauren. De moedige ‘The Wound’ van John Trengove komt uit Zuid-Afrika en gaat over een arbeider die als begeleider optreedt bij een overgangsritueel bij zijn stam. Als hij als homo wordt ontmaskerd, breekt de hel los. Deze taboedoorbrekende film krijgt het gezelschap van onder meer ‘The Apprentice’ waarin een jongeman graag de hoofdbeul wil assisteren en dat uitgerekend in de gevangenis waar zijn vader werd opgesloten. Al deze ook visueel straffe en confronterende verhalen worden door een internationale jury beoordeeld.

Volkeren

Volgens het MOOOV team is het thema migratie onlosmakelijk verbonden met het wezen van het festival. Het selecteert immers steevast uit Afrika, Azië en Zuid-Amerika. Door te emigreren proberen mensen er te ontsnappen aan ellende en armoede. Maar MOOOV wil de indruk counteren dat migranten Europa overspoelen. Mensen op de vlucht blijven doorgaans in eigen land of in buurlanden die vaak ook maar beperkte middelen hebben. Dit jaar komt de vergeten migratiestroom van zuid naar zuid of van het ene ontwikkelingsland naar het andere aan bod. Zo verhaalt ‘Raftan’ van Navid Mahmoudi over een jong Afghaans koppel dat op de vlucht naar Europa achtervolgd wordt door desastreuze familievetes binnen de Afghaanse cultuur. In ‘The Road to Mandalay’ toont Midi Z op een haast documentaire wijze het trieste lot van economische migranten in Thailand. Dichter bij huis is er de Bulgaarse documentaire ‘The Good Postman’ over een postbode die op de grens met Turkije vluchtelingen een huis aanbiedt. Zo wil hij zijn dorp van de verdwijning redden.

Met het ‘native cinema’-luik brengt MOOOV de bezorgdheden van inheemse volkeren onder de aandacht. De klemtoon ligt dit jaar op volkeren uit het Hoge Noorden, meer bepaald in Zweden en Canada, maar de positie van inheemse volkeren staat wereldwijd onder druk. Bij de focus op Colombia wordt de invloed onderzocht van de turbulente politieke toestand op de Colombiaanse film die zelf opgang maakt in het internationale circuit. Bij de selectie van de films werd samengewerkt met het Medellin International Film Festival. Op 25 april pakt MOOOV ook uit met een studiedag rondom Colombia. Lezingen, presentatie en gesprekken met Colombiaanse gasten dompelen de deelnemers onder in de cinema en de cultuur van het land.

Met films als ‘Clash’ en ‘Cactus Flower’ maak je op MOOOV de overstap van Colombia naar de Egyptische hoofdstad Caïro. In de al op Film Fest Gent vertoonde ‘Clash’ zie je mee wat er gebeurt als bij de machtsgreep van de huidige president al-Sisi van alle kanten opgepakte betogers in een celwagen van de politie worden opgesloten. ‘Cactus Flower’ sluit daar thematisch een beetje bij aan want Caïro dient als decor voor een warme solidariteit tussen onbekenden.

Vrijgevochten

Een al vermeld citaat van Amos Oz is niet alleen een uitgangsbord van de 25ste editie van MOOOV, ook zijn door Nathalie Portman verfilmde memoires ‘A Tale of Love and Darkness’ wordt vertoond. Wie daar een ticket voor boekt, zal er ongetwijfeld nog een bijnemen voor ‘Beyond the Mountains and Hills’ van Erin Kolirin want ook hij probeert met Israël in het reine te komen. Amos Oz is ten slotte nog de vaandeldrager in het luik “Schrijvers en dichters in de kijker”. En wie op Film Fest Gent ‘Neruda’ miste, krijgt in acht MOOV-locaties alsnog de kans om Pablo Lorrains film in te halen. Of Maria Schrader met haar ‘Stefan Zweig: Farewell to Europe’ recht deed aan de auteur van de beroemde ‘De wereld van gisteren’ kan je eveneens op MOOOV uittesten.

Maar uiteraard eerst naar de openingsfilm ‘Bar Bahar’ (‘In Between’) waarin drie Israëlisch-Palestijnse vrouwen in Tel Aviv een appartement delen. Zij balanceren tussen traditie en modernisme, goed burgerschap en afwijkend gedrag, vrijheid en trouw. Dit debuut over vrijgevochten vrouwen werd gedraaid door Maysaloun Hamoud. In Turnhout wordt MOOOV afgesloten met de al op Docville vertoonde documentaire ‘I am not your Negro’ van Raul Peck. Hij komt de vertoning bijwonen.

Naar aanleiding van de 25ste editie reikt MOOOV voor het eerst een MOOOV Oeuvre Award uit. Die gaat naar Alain Gomis, geboren in Parijs maar met Sengalese roots, vandaar dat deze cineast die zijn camera als een vizier op de wereld gebruikt, vergeleken wordt met de beroemde Ousmane Sembène. Zijn jongste film ‘Félicité’, die zich afspeelt in Kinshasa ,werd op de jongste Berlinale bekroond met een Zilveren Beer. Uiteraard wordt hij ook op MOOOV in première vertoond.

Meer informatie: www.mooov.be