Mogens Rukov: geheim wapen van Deense film
11 okt 2007
Een bomvolle Kinepoliszaal ontdekte donderdag het geheime wapen achter de bloei van de Deense cinema. Het draagt de naam Mogens Rukov. Als prof. scenarioschrijven aan de filmschool in Kopenhagen vormde hij generaties scenaristen en was hij een van de drijvende krachten achter de door Lars Von Trier gepropageerde Dogma beweging.
Met zijn door filmfragmenten gelardeerde voordracht wilde hij zijn aandachtige toehoorders de indruk geven dat scenarioschrijven een eenvoudige zaak was. Hij slaagde in zijn opzet maar bij het buitengaan dachten velen toch aan het verschil tussen droom en daad. Maar met kerngedachten als 'schrijf over gewone zaken en wees daarbij origineel en verrassend' kom je al een eind weg. Op voorwaarde natuurlijk dat je dat zeer concreet maakt.
Zonder vulgair te zijn gaf Rukov bijvoorbeeld aan hoe je een toiletscène kan gebruiken om iemands karakter te tekenen of om er een evolutie in te steken. Denk er eens aan wanneer je de deur van het toilet sluit, lachte Rukov, het kan veel zeggen over de onderlinge relaties van de personages. Met bepaalde scènes uit Festen gaf hij scenaristen de raad om de personages te laten praten over wat ze in een hun omgeving zien.
Toen de aanwezigen eigen onderwerpen mochten aanbrengen, had Rukov het onder meer over de filmscholen. Hij waarschuwde de scholen die de studenten op de eerste plaats zetten en hen stimuleren om 'vooral hun ding te doen'. Studenten moeten volgens hem op de laatste plaats komen. Eerst komt het concept film, daarna heb je leraars nodig om dat concept aan de hand van voorbeelden als Blue Velvet en Vivre sa vie naar de studenten toe over te brengen. Wie die volgorde niet respecteert is ten dode opgeschreven, sprak hij uit ervaring. Hij spoorde bovendien de docenten aan om nooit maar dan ook nooit 'nice' te zijn voor de studenten.
Die kregen dan wel de raad om bij het schrijven van filmdialogen een interviewstijl te gebruiken. Anders verval je in oeverloze conversaties. Met een interview leer je iets bij over een personage. Met film zitten we in een business die verhalen vertelt en niets heeft aan eindeloze psychologisering. En het verschil tussen een Amerikaanse en een Europese film, wilde iemand weten. Kijk naar de titel, zegt Mogens Rukov. In de VS is een hoofdpersonage iemand met een job, Taxidriver, Citizen Kane, Godfather. Alles is aan dat beroep gerelateerd. In Europa benadrukken we de al dan niet fijne karaktertrekken van een personage. Wij maken karaktergerelateerde films.
Voor een fotoverslag, klik hier.