MOOOV 2021 gaat voor onontdekte verhalen

Moeder trouwde met een foto van vader. Zo begint de openingsfilm Radiograph of a Family van Firouzeh Khosrovani waarin ze met behulp van oude foto’s en video’s terugblikt op het ongelukkige huwelijk van haar Iraanse ouders. Er was telkens weer een kloof tussen haar seculiere, progressieve vader Hossein en haar devote moslimmoeder. De gebruikte foto’s hebben niet alleen een puur documentaire functie maar zijn ook kostbare voorwerpen en dierbare herinneringen. In 2020 won Khosrovani met haar film in Amsterdam de IDFA Competition for Feature-Lenght Documentary.

Samenkomende thema’s

In de uit acht films bestaande competitie komen af en toe de verschillende festivalthema’s samen. Dat is onder meer het geval bij Aurora van Paz Fábrega waarin Luisa, een 40-jarige architecte zich ontfermt over Julia, een meisje dat ongepland zwanger is. Ze laat haar bij haar inwonen en overtuigt Julia ervan om haar toekomstige baby te laten adopteren. In dit met moederliefde en human interest doordesemd verhaal zijn de beweegredenen van de hoofdpersonages niet altijd op een eenvoudige manier uit te leggen.

Drama en films uit Iran vloeien samen in The Wasteland van Ahmad Bahrami. In een afgelegen steenfabriek in Iran worden nog stenen gebakken op de oude manier. De film bestaat uit twee delen, met als keerpunt de aankondiging van de sluiting van de fabriek. In het tweede deel focust de regisseur op de nasleep van de toespraak en op Lotfollah, de fabrieksopzichter en de schakel tussen de directeur en de arbeiders. The Wasteland is de tweede film van Bahrami en die biedt een indringende kijk op het leven aan de rand van de Iraanse samenleving.

Complex moederschap

Maura Delpero regisseerde al documentaires en schakelt met Maternal over naar fictie. Haar film speelt zich af in een opvangklooster, een zogenaamde “hogar”, voor alleenstaande moeders en hun peuters. Daar moet een Italiaanse novice, Paola, onverwachts zogen voor Nina, een in de steek gelaten peuter. Dat wekt argwaan bij de zwangere Fati, de vriendin van Nina’s moeder en bij de andere kloosterzusters. Drie vrouwen geven elk op hun manier invulling aan de complexiteit van het moederschap. De meeste meisjes worden vertolkt door niet-professionele acteurs. En het zijn niet zozeer hun woorden die spreken maar hun gezichten. Maura Delpero kent haar onderwerp door en door want ze gaf vier jaar filmles aan tienermoeders in een “hogar”. Maternal hoort zowel thuis in de competitie als in het luik moederliefde.

Hedendaagse sciencefiction

Met The Pink Cloud van Iuli Gerbase sluipt de sciencefiction de competitie binnen. Maar het in 2017 geschreven verhaal kreeg onverwachts hedendaagse accenten. Nadat Giovana en Yago samen de nacht doorbrachten, leven ze wellicht op een roze wolk. Maar als die roze wolk ook letterlijk verschijnt, mogen ze er zich niet aan blootstellen. Anders gaan ze binnen de tien seconden dood. Ze zijn dus verplicht om in quarantaine te blijven. De lockdown blijft maar aanhouden en Giovana en Yago worden gedwongen om als koppel te leven en zich aan de omstandigheden aan te passen. Sommigen bespeuren in dit sterke debuut invloeden van Michael Haneke.

Moederliefde

Is de moederliefde van een biologische moeder anders dan de moederliefde bij een adoptiemoeder? Dat thema bespeelt de boeiende Japanse Naomi Kawase in haar jongste film True Mothers. Hikari, een veertienjarig schoolmeisje staat haar kind af ter adoptie. Vijfhonderd kilometer verder in Tokio lukt het Satoko niet om zwanger te worden. Haar man staat op het punt om de scheiding aan te vragen als het koppel kennis maakt met “Baby Baton”, een organisatie die vrouwen opvangt die ongewenst zwanger zijn en adoptieouders zoekt voor hun kinderen. Satoko en haar man adopteren Asato, de baby van Hikari. Maar op een dag staat Hikari voor hun deur. Is zij de biologische moeder van Asato of een oplichtster die geld geroken heeft? Kawase kan zich soms moeilijk losmaken van haar literaire bron maar is voor het overige in grote doen. Een topper.

Redden

Moederliefde in Srebenica, zou de ondertitel kunnen zijn van Quo Vadis, Aida van Jasmila Žbanić. Aida, is een tolk op de Nederlandse VN-basis in Srebrenica waar ze de Nederlandse bevelen moet vertalen voor de lokale bevolking. Terwijl de manschappen van Ratko Mladic de moslimbevolking afvoert, probeert ze haar man en twee zonen van het massagraf te redden. In haar eerdere films onderzocht Žbanić de blijvende invloed van de etnische zuiveringen op het hedendaagse Bosnië-Herzegovina. Zijn er lessen geleerd of is er een kiem aanwezig voor een volgende ronde geweld? De film is opgedragen aan de 8372 gedode moslims. Quo Vadis, Aida kreeg recent een Oscarnominatie voor de beste niet-Engelstalige film.

Verzet

Bij deze handgreep uit het programma mag There is no Evil van Mohammad Rasoulof niet ontbreken. Vorig jaar won Rasoulof met deze film de Gouden Beer op het filmfestival van Berlijn. De film bestaat uit vier verhalen die slechts losjes met elkaar verbonden zijn. In het eerste maken we kennis met Heshmat die een doodnormaal leven leidt en tegelijk een ongewoon beroep uitoefent. Hij voert de doodstraffen uit. Een andere man, een militair, kan zich niet voorstellen dat hij nog een man zou doden, maar wordt ertoe verplicht. Kunnen deze en nog twee andere mannen aan hun taak verzaken of er aan ontkomen? Rasoulof predikt verzet en daar was en is men in Iran niet van gediend. Hij staat nu onder huisarrest.

Nog meer kritiek op Iran kan je vinden in Son-Mother van Mahnaz Mohammadi. In haar scenario levert ze kritiek op een maatschappij waarin vrouwen voortdurend worden vernederd en niet hun eigen keuzes kunnen maken. Meedogenloze, rigide, religieuze tradities rukken families uit elkaar.

Naast het filmluik zorgt MOOOV dit jaar ook voor zogenaamde Close-ups, zijnde introducties van de filmmakers en Two Shots waarin de Q&A”s met de filmmakers zijn ondergebracht. Daarbij komen de Point of Views, panelgesprekken over diverse onderwerpen gaande van fast fashion tot Palestijnse cinema.

Filmwandeling

Normaal speelt MOOOV zich af op een achttal locaties en die worden in deze editie niet helemaal vergeten. Rondom de gloednieuwe kortfilmcompilatie met als titel “Wel heb je ooit...’ stippelt het festival een actieve filmwandeling uit voor iedereen vanaf vier jaar. Je volgt de uitgestippelde wandelroute en scant met smartphone of tablet de QR-code op de festivalbordjes die je onderweg tegenkomt. Zo tover je de exclusieve kortfilms op de schermen die langs de route verborgen zijn. Ook de QR-code van de bijhorende opdracht niet vergeten. Te volgen in Beringen, Brugge, Deinze, Genk, Lier, Sint-Niklaas, Turnhout, Zaventem.

Mooov Filmfestival 2021 gaat door van 20 april tot en met 3 mei op www.mooov.be.