MOOOV Festival met confronterend zicht op de wereld
Brandend actueel
MOOOV opent op elke locatie met de drievoudig Oscargenomineerde animatiedocumentaire Flee van Jona Poher Rasmussen. Regisseur Rasmussen en zijn hoofdpersonage Amin kenden elkaar van de middelbare school maar Rasmussen was zich niet bewust van het geheim dat Amin met zich meedroeg. Amin was op de vlucht voor de Taliban en belandde via Rusland in Denemarken. Daar bouwde hij een academische carrière uit en is er gelukkig met zijn vriend. Maar zich ergens vestigen? In de al op Film Fest Gent vertoonde Flee, slaagt de regisseur erin om met een mix van archiefbeelden en animatie het verhaal van verre oorlogsvluchtelingen een menselijk gelaat te geven. Een brandend actuele film dus.
Competitie
Acht competitiefilm vormen het hart van MOOOV. Twee competitiefilms Dos Estaciones (Twee seizoenen) van Juan Pablo Gonzáles en Estacion Catorce (Station Veertien) van Diana Cadorzo komen uit Mexico. Dos Estaciones gaat over de strijd die Maria Garcia, eigenares van een tequilafabriek moet leveren om het hoofd boven water te houden. Ze moet zowel optornen tegen een ziekte die haar agaveplanten treft als tegen Amerikaanse industriëlen die haar tanende fabriek willen opkopen. Haalt het individu het op de industriële aanpak? Gevoelig verhaal, soms wat aarzelend verteld en gesitueerd in een schitterend bergachtig kader. In de zeer gewelddadige beginnende Estacion Catorse bekijkt de zevenjarige Luis met grote ogen het leven van de volwassenen voor wie geweld deel uitmaakt van het bestaan. Uiteindelijk landt Diana Cadorzo met een genuanceerd vader-zoon verhaal.
Filmland Libanon
Filmland Libanon komt in de competitie aan bod met Costa Brava, Lebanon van Mounia Akl waarin een familie die acht jaar geleden het vervuilde Beiroet ruilde voor het platteland opnieuw met vuilnis uit de hoofdstad wordt geconfronteerd. Nog maar eens op de vlucht slaan? In deze debuutfilm is een rol weggelegd voor Nadine Labaki die eerder Capharnaüm regisseerde. Een doos vol memorabilia linkt het leven van drie vrouwen in Memory Box de tweede Libanese competitiefilm in een regie van Joana Hadjithomas en Khalil Joreige. De film speelt zich zowel in het heden af als in het roerige Libanon van de jaren tachtig. Voor de film dook Joana Hadjithomas in haar eigen correspondentie. Andere competitiefilms komen uit Turkije, Indonesië, Brazilië en Bangladesh.
Wereldfilms
Een aantal wereldfilms worden voor het eerst in Vlaanderen vertoond. Daaronder Lunana, A Yak in the Classroom van Pawo Choyning Dorji uit Bhutan die verrassend een Oscarnominatie kreeg als beste internationale film. Het hoofdpersonage Ugyen droomt ervan om naar Australië uit te wijken om daar een muzikale carrière uit te bouwen maar hij wordt door de autoriteiten verplicht om les te geven in Lunana, gelegen in een uithoek van Bhutan. Ugyen trekt er tegen zijn zin in naartoe maar wordt er tot zijn grote verbazing geconfronteerd met wondermooie klanken en volksmuziek. Kan hij zijn eigen dromen ruilen voor het vervullen van kinderdromen?
Het jaar van...
Voor cinefielen was het voorbije jaar een beetje het jaar van de Japanse regisseur Ryûsuke Hamaguchi. Dat was te danken aan zijn heerlijke Drive My Car en in de slipstream van die film komt nu ook zijn Wheel of Fortune and Fantasy in de zalen. Vorig jaar won Wheel of Fortune... de jury Grand Prix op de Berlinale. Van Hamaguchi krijg je hier drie verhalen in één speels gebrachte film. Of ze alle drie een link hebben moet je zelf uitzoeken. Fantasierijk zijn ze wel en wie niet in toeval gelooft... In Unclenching the Fists van Kira Kovalenko gaat het er psychologisch soms hard aan toe. De film speelt zich af in Noord-Ossetië en in een mijnstadje probeert de jonge Ada te ontsnappen aan de verstikkende greep van haar familie. Kira Kovalenko inspireerde zich op haar eigen jeugdjaren voor haar scenario.
Botsing
Natuur, mystiek en het gif van een bruisende stad komen met elkaar in botsing in El Grand Movimiento (The Great Movement) van de Boliviaanse regisseur Kiro Russo. Mijnwerker Elder ontmoet na een betoging tegen het sluiten van een mijn een zekere Max die apocalyptische visioenen heeft. Bij de beoordeling na de film kan u kiezen tussen “een mengeling van sociale documentaire en mystieke fictie of een stadssymfonie met ecologisch mysticisme”. Van Bolivië naar Somalië is bij MOOOV slechts een kleine stap. In The Gravedigger’s Wife volgt de Fins-Somalische regisseur Khadar Ayderus Ahmed, Guled die aan een ziekenhuis in Djibouti op wacht staat om overleden zieken te begraven. Zijn leven en dat van zijn familie wordt op zijn kop gezet als zijn vrouw Nasra ziek wordt en fondsen moeten verzameld worden om de onkosten te betalen. Een mooie ode aan de familie, zei men na de vertoning in Toronto. Van Somalië kan je verder naar Columbia, Israël, Koerdistan, Zuid-Korea...
Sembene
Om de beste wereldfilm en tegelijk de verdeler van die film extra in de bloemen te zetten riep MOOOV enkele jaren geleden de Sembene Award in het leven. Vijftien films komen daarvoor dit jaar in aanmerking. Veelal zijn ze al eerder gezien maar wie gemist heeft, krijgt opnieuw een kans. Enkele titels: A Hero van Ashgar Farhadi en Son Mother van Mahnaz Mohammadi, Ballad of a White Cow van Maryam Moghadam en Bektash Sanaeeha, Lingui van Mahamatt-Saleh Haroun en True Mothers van Naomi Kawase.
Bepaalde films die tijdens de tweede online festivaleditie van vorig jaar bewust niet werden geprogrammeerd omdat de esthetiek en de cinematografie beter tot zijn recht komt in de bioscoop worden nu toch vertoond. Cronicle of Silence uit India, In Between Dying uit Azerbeidjan, Sanctorum uit Mexico en The Shepherdess and the Seven Songs uit India waren vorig jaar geselecteerd maar worden nu pas vertoond. De competitiewinnaars van de online editie van vorig jaar worden eveneens hernomen.
Drieluik en Oekraïne
De in Gent al vertoonde soms sprookjesachtige What Do We See When We Look at the Sky van Alexandre Koberidze krijgt bij MOOV het gezelschap van twee andere films uit Georgië, Otar’s Death van Ioseb ‘Soso’ Bliadze en Beginning van Dea Kulumbegashvili. Dit drieluik vormt de aanleiding voor een studiedag over Georgische cinema onder leiding van Tamara Tatishvilli. Naast Georgië staat uiteraard ook Oekraïne in de belangstelling in Turnhout en in andere steden. Daar gaat Reflection van Valentyn Vasyanovich in Belgische première. De film speelt zich af in 2014. In de Donbas-regio beginnen pro-Russische separatisten een oorlog tegen Oekraïne. Chirurg Serhiy wordt door de Russen gevangengenomen net als Andriy de man van zijn ex-vrouw. Serhiy komt voor een belangrijke keuze te staan... Thema’s als verraad en verlossing, barmhartigheid en overleven, verlies en liefde komen aan bod in de hel van de oorlog. De opbrengsten van de film, verdubbeld door het festival, gaan naar het noodfonds van de International Coalition for Filmmakers at Risk.
Slotfilm
Als slotfilm van MOOOV 2022 staat Clara Sola van Nathalie Alvarez Mesén geprogrammeerd, vorig jaar in competitie op Film Fest Gent. Een magisch-realistische coming-of-age film waarvoor de Gentse componist Ruben de Gheselle de muziek schreef. Hij won er de George Delerue-prijs mee. Er zijn gespreksrondes met Ruben de Gheselle voorzien.
Fietstocht
Tussen de vele gevarieerde activiteiten valt de fietstocht op die twee mannen vanaf 22 april met een zwaarbeladen bakfiets zullen ondernemen naar alle festivallocaties. Aan boord hebben ze alles wat nodig is om, in openlucht, een film te vertonen. Op het programma staat Marcher sur l’eau van Aïssa Maïga over de zoektocht van mensen in Niger naar water en een beter leven. Langs twee kanten gaat het om een zero-emission verhaal. Er is geen brandstof nodig voor de verplaatsing en de film wordt na zonsondergang vertoond op batterijen die tijdens het fietsen opladen.
Raf Butstraen
Met decennia filmgeschiedenis op de teller is voormalig filmcriticus Raf Butstraen de geknipte man om het laatste filmnieuws te fileren voor Film Fest Gent.