My Darling Quarantine, week #9

Je kan de films hier bekijken.

Dag 1: 'Apfelmus' van Alexander Gratzer

Een zeer eigenaardige film op maandag: Alexander Gratzers 'Apfelmus', een kleine animatiefilm doordrenkt van een typisch Oostenrijks existentialisme. Twee vogels, rustend in hun grote nest, reflecteren met opgetrokken knieën over de teleurstellingen van het ‘vogel zijn’. “Ik vind het allemaal niet zo authentiek aanvoelen”, probeert de ene wanneer de andere het concept van vrijheid opwerpt. “Ik kan het gevoel niet loslaten dat ik maar een rolletje speel.” Gratzer geeft de vogels slim antropomorfische eigenschappen mee, waardoor ook de kijker aan het twijfelen gaat over hun zijn. Ondertussen verleent het kabbelende getokkel op gitaar dat op de soundtrack voorzien wordt de filosofische conversatie een zekere unheimlichkeit. Terwijl elders twee ijsberen worstelen met hun diepe gedachten zingen beneden aan de boom twee mensen luidkeels liedjes. Wat is het toch fijn om mens te zijn, zo onbekommerd! Gelukkig brengt appelmoes soelaas aan de dieren. Gelukkig? Hopelijk. Doris Bauer en Daniel Ebner van Vienna Shorts kwamen met de film op de proppen!

[IMG]

Dag 2: 'Choreomania' van Louis Paxton

Een iets makkelijker verteerbaar filmpje op dinsdag met de ludieke zombieparodie 'Choreomania' van Louis Paxton die Matt Lloyd (Glasgow Short Film Festival) tipte. Een sinistere ziekte maakt zich namelijk meester van de Schotse bevolking: zij die gecontamineerd geraken lijken te onophoudelijk te… raven? Paxton filmt een flitsende trip doorheen het grimmige Glasgow, de angstige protagonist op de vlucht voor de ondoden. In tinten van groen weet de filmmaker perfect de look van die digitaal gefilmde zombie-epossen als Zack Snyders 'Dawn of the Dead' en Danny Boyle’s '28 Days Later' na te bootsen, waardoor de komedie des te doeltreffend is. Al lijkt 'Trainspotting' hier ook een evidente inspiratiebron te zijn: “Things are piss, that’s just part of being Scottish.” Deal with it.

[IMG]

Dag 3: 'Cipka' van Renata Gąsiorowska

Festivalfavoriet 'Cipka' van Renata Gąsiorowska staat woensdag op het programma – en wat een genot is dat! De mooie animatiefilm – met achtergronden van kleurstiften, personages van… MS Paint? – zoomt dan ook heel letterlijk in op het vrouwelijke geslachtsorgaan en het plezier dat daar gevonden kan worden. Verveeld kijkt een meisje naar tv, terwijl langzaam en bijna onbewust haar hand in haar broek schuift. Misschien het bad maar laten vollopen voor de betere genotsbeleving? Gąsiorowska brengt de zoektocht van het jonge meisje schoon in kaart, met genoeg details om het charmante herkenbaar te maken en genoeg witruimte om het expliciete lieflijk te houden. Ze focust daarbij op alles: de geurtjes, de geluiden, de strelingen, de haartjes, het lichaamsvocht. Dat het een studentenfilm betreft maakt het allemaal nog mooier. De Poolse Aneta Ozorek (Kaboom Animation Festival) koos de film uit.

[IMG]

Dag 4: 'Zombies' van Baloji

Tijd voor landsgenoot en multimediawonder Baloji! De kleurrijke explosie van creativiteit en geslaagd experiment waarop hij de kijker trakteert in 'Zombies' is waarschijnlijk niet voor iedereen weggelegd, maar kan desalniettemin bewonderd worden voor zijn unieke visie. Zo is er de manier waarop de filmmaker – én poëet én muzikant en ga zo maar even door – het levendige Kinshasa capteert: broeierig en levensecht, al zijn redelijk wat taferelen overduidelijk in scène gezet. De muziek (uit Baloji's laatste album ‘137 Avenue Kaniama’), de kostumering (mannen op stelten, een gekke dictator) alsook de sociaalkritische noot (let op de alomtegenwoordige smartphones) zitten tot in de puntjes goed. Dat de hele film een moeilijk DIY-karwei was valt dan ook helemaal niet op, integendeel. Niels Putman van Kortfilm.be – waar Baloji een jaar geleden nog de stiefmoederlijke behandeling van het kortfilmmedium bij de Belgische pers aankaartte – en John Canciani van Int. Kurzfilmtage Winterthur maken dat de film op het programma staat.

[IMG]

Dag 5: 'The Chickening' van Nick DenBoer & Davy Force

Op vrijdag duiken we in het knettergekke knip- en plakwerk van video-artiest Nick DenBoer die met 'The Chickening' een leuke Adult Swim-achtige versie van Kubricks 'The Shining' ineenbokste. Het uitganspunt is simpel: DenBoer koos enkele beelden uit die horrorfilm van 1980 en zorgde er nadien voor dat een shitload aan digitale inserts de wereld op zijn kop doet staan. Zo wordt het Overlook Hotel plots een Charbay’s Chicken World & Restaurant Resort en krijgt de kleine Danny Torrance plots een verschrikkelijk lelijke goatee. Vader Jack vindt geen naakte, dode vrouw in het bad, maar wel een flirtende jongeman met darmproblemen. Platte hamburgerhumor dus, op het tempo van een niet te stoppen MTV-spot. Maar kijk, het is weekend en dan mogen we wel eens wat ongezonder eten. Bard Yden van The Norwegian Short Film Festival wordt bedankt voor dit fastfood!

[IMG]

Dag 6: 'Let's Paint, Exercise & Blend Drinks TV!' van John Kilduff

Die lijn wordt weliswaar doorgetrokken op zaterdag met 'Let's Paint, Exercise & Blend Drinks TV!' van John Kilduff, die de ‘hoofdrol’ vertolkt in deze ‘live’-uitzending. Een man op een loopband host een vreemde tv-show, waarin hij joggend op een loopband telefoontjes aanneemt, schildert en – zoals de titel verraadt – gemixte dranken drinkt. “This show is about the creative process, it’s not about getting shoutouts”, lacht de man zuur wanneer het ene bendelid na het andere inbelt om rivalen uit te schelden. Snelle close-up zooms, desoriënterende regenboogachtergronden en kleine spelletjes met gepixeleerde kunst maken van deze absurde kortfilm een echt kind van het internet: dat de film uit 2006 dateert maakt het allemaal enigszins verrassend. Klik trouwens gerust door: op de pagina van My Darling Quarantine staat enkel het eerste deel. Tom Grimshaw van London Short Film Festival haalde de film onder het stof.

[IMG]

Dag 7: 'Claes' van Martina Carlstedt

De week wordt afgesloten met iets radicaal anders: een traag, bedachtzaam document rond eenzaamheid en opsluiting, getipt door Emilia Mazik (Short Waves Poznan). In Martina Carlstedts 'Claes' volgen we het titulaire personage, een oude man die mijmert over de dagen dat hij nog een vriend had waarmee hij naar het park kon gaan. Nu spendeert hij zijn dagen vooral op zijn kleine appartementje. Hij kijkt dan maar tv – of vult traag zijn afwasmachine. 'Claes' adresseert droog de onzichtbare regisseur en becommentarieert zijn dagdagelijkse leventje met veel onbewust droge humor. Hier geen misleidende montage of vals knipwerk waarmee de filmmaker goedkope grappen creëert. Nee, enkel lange statische shots die de kortfilm een zeker Man Bijt Hond-allooi meegeven en de visie van de regisseur verraden: het leven is een tragikomedie. Op respectvolle afstand volgen we gepensioneerde naar de cinema, al verlaat 'Claes' de zaal vroegtijdig. De Robin Hood-film uit zijn jeugd was toch met net iets minder ‘krak-bam-boem’.

[IMG]

Michiel Philippaerts, kortfilmprogrammator Film Fest Gent.