Nanouk verzet bergen
04 okt 2007
In Nanouk Leopolds Wolfsbergen integreert Jan Decleir zich perfect in een boeiende Nederlandse cast. Of is het omgekeerd en spelen de Nederlanders op dezelfde hoogte als Jan? De acteurs zijn hoe dan ook een van de vele troeven in deze wondermooi gefotografeerde filosofisch getinte film van een cineaste die sedert haar vorige film Guernsey op vele festivals thuis is. Ook in Gent dus.
In het door haar zelf geschreven scenario heeft Nanouk Leopold het over Konraad die op zijn 83ste beslist dat hij lang genoeg heeft geleefd en daarom van plan is om zelfmoord te plegen. Dat meldt hij in een brief onder meer aan zijn dochter Maria.
De gevolgen zijn enorm. Nagenoeg iedereen keurt Konraad af en alleen Maria's man, de tandarts Ernst (Jan Decleir), is bereid om de pater familias te helpen. De confrontatie met Konraads plan verscherpt nog de onderlinge tegenstellingen. Harmonie is immers ver te zoeken bij Konraads nazaten. De ouder wordende Maria probeert haar man terug te winnen door een liposuctie te ondergaan maar verbergt dan weer de ingreep. Maria's dochter Sabine heeft ook problemen en die verminderen er niet op als haar man een relatie begint met haar zuster Eva. Wat dan weer gevolgen heeft voor de kinderen.
Vrolijk gaat het er niet toe in "Wolfsbergen". Alleen de bomen en het bos genieten van het volle zonlicht dat wondermooi wordt gecapteerd door cameraman Richard Van Oosterhout. Maar Van Oosterhout kan ook mensen op een sprekende manier inkaderen. Hun gebrek aan communicatie komt daardoor nog frappanter op de voorgrond. Bij zoveel afstandelijkheid tussen de personages kan inleven een probleem zijn maar de vertolkers helpen je daarbij wel over de brug. En zelden gezien dat iemand wassen zoveel warmte kan uitstralen.
Wolfsbergen:
Maandag 15/10 om 20u in Kinepolis 7
Donderdag 18/10 om 14u30 in Kinepolis 10