One Shot Cinema 'Love Me Not': "Regisseur Alexandros Avranas moet niet onderdoen voor Lanthimos"

De Griekse regisseur Alexandros Avranas lanceerde met zijn onconventionele debuutfilm 'Without' (2009) zowat de toon en de stijl van wat de ‘Greek Weird Wave’ wordt genoemd. De regisseurs van deze ‘vreemde golf’ creëren een absurdistisch universum waarin rare sociale regels gelden, maken films met een bizar uitgangspunt, hanteren een kille stijl en roepen een gevoel van vervreemding op.

Avranas lanceerde met zijn debuutfilm 'Without' (2009) de toon en de stijl van wat de ‘Greek Weird Wave’ wordt genoemd

De bekendste vertegenwoordiger van deze beweging is natuurlijk Yorgos Lanthimos die debuteerde met 'Dogtooth' (2009) waarin ouders hun drie kinderen opsluiten in hun ommuurde villa, zodat ze niks afweten van de boosaardige buitenwereld. In 'Alps' (2011) worden mensen bij een sterfgeval door de familie ingehuurd om de plaats van de overledene in te nemen. In zijn twee Engelstalige films, 'The Lobster' (2015) en 'The Killing of a Sacred Deer' (2017) ging Lanthimos verder op hetzelfde absurde elan, met respectievelijk een fabel over alleenstaanden die 45 dagen de tijd krijgen om een geliefde te vinden, anders veranderen ze in een dier naar keuze, en een Griekse tragedie in hedendaags Londen.

Met 'Love Me Not' bewijst Avranas (°1977) dat hij zeker niet moet onderdoen voor Lanthimos. Zijn bekendste film tot nog toe is zijn tweede, 'Miss Violence' (2013), over hoe een familie omgaat - of liever niet omgaat - met de zelfmoord van een van de kinderen. Avranas’ volgende film was ook zijn eerste en voorlopig enige Amerikaanse productie: 'True Crimes' (2016), een moordraadsel met Jim Carrey, naar een verhaal uit The New Yorker. 'Love Me Not' vertrekt van een realistische dramatische premisse - een upperclass echtpaar met kinderwens huurt een jonge migrante in om draagmoeder te spelen - maar algauw ontspoort hun plan, kantelt de werkelijkheid en krijgen we de meest onverklaarbare wendingen. Wat de intrige aangaat transformeert de film tot een misdaadverhaal dat alludeert naar James M. Cains 'The Postman Always Rings Twice', maar dan niet verteld in hardgekookte maar wel in een onderkoelde stijl.

De film transformeert tot een misdaadverhaal, maar dan niet verteld in hardgekookte maar wel in een onderkoelde stijl

Toeschouwers die vasthouden aan logische plotontwikkeling zullen versteld zijn bij de wijze waarop Avranas bevreemdende en ongemakkelijke situaties en personages in het verhaal introduceert. Maar hoe veel gekke bochten de film ook neemt, dankzij de strakke, dwingende stijl blijven we aan het doek gekluisterd. De roerloos vertolkte personages ondergaan onbewogen hun lot en blijven ondoorgrondelijk mysterieus: Avranas is gek op ambiguïteit en heeft een hekel aan uitleggen. De tot de millimeter gekadreerde widescreen shots houden zowel de personages als de toeschouwer gevangen. Alles oogt onheilspellend clean en Avranas’ voorkeur voor symmetrie, frontale shots en abstraherende beeldcomposities creëren een fascinerend strakke vormgeving.

'Love Me Not' speelt zich overwegend af in een strakke villa met buitenzwembad en de streng formalistische manier waarop de regisseur zijn personages in de filmische ruimte plaatst en verplaatst is meesterlijk. Vaak creëert de regisseur binnen het filmkader nog een ander kader en hij maakt ingenieus gebruik van schuifdeuren en garagepoort om delen van het beeld af te dekken. Zijn maniakaal uitgekiende mise-en-scène en subtiel gebruik van kleur (gedomineerd door bruine en beige tinten) is een waar genot. De geraffineerde esthetiek contrasteert nog geen klein beetje met een absurd noodlottig verhaal, dat almaar wreder wordt en ongegeneerd van ongemakkelijk naar misselijkmakend schakelt.

'Love Me Not' is te zien op 7, 14 en 21 december om 20u in Sphinx Cinema.