Springplank voor de verbeelding
12 okt 2006
De Vlaamse cineast Alex Stockman komt zeker naar de voorstelling Lights in the Dusk van Kaurismäki want dan wordt ook zijn Eva reste au placard les nuits de pleine lune vertoond. Deze kortfilm was eerder te zien op het internationaal filmfestival van Venetië. De cineast ging op zoek naar 'een droomachtige, magische sfeer', maar situeert het verhaal tegelijk in een herkenbaar Brussels decor.
Michel is het hoofdpersonage, die één nacht per maand, bij volle maan, van zijn zware motorische handicap wordt verlost en in een elegante jongeman verandert. De film is gebaseerd op een onuitgegeven novelle van Ivan Alvarez, die dezelfde motorische handicap had. 'Het verhaal werd geboren uit zijn isolement en het verlangen vrij te kunnen bewegen. Hij stapte moeizaam, maar net daardoor kende hij Brussel heel goed. Het traject dat zijn personage aflegt is met een geografische precisie beschreven, terwijl alles toch in een fantastische sfeer baadt', zegt de regisseur bewonderend. 'Het is een ode aan de stad als springplank van de verbeelding.'
Als inspiratiebronnen noemt hij de stille film, Brussel en schilders als Spilliaert en Degouve de Nuncques, maar vóór alles was er het verlangen de realiteit achter het sprookje trouw te blijven, en door te dringen tot het gemoed van het hoofdpersonage. Ter voorbereiding had hij een aantal pakkende ontmoetingen met motorisch gehandicapten. 'Eén van de dingen die me trof, was dat ze ter compensatie van hun handicap, die in de meeste gevallen ook hun spraakvermogen aantast, zich zo zorgvuldig mogelijk verwoorden, met een rijke woordenschat; het is hun manier om naar je toe te stappen.'
Muziek is voor Stockman heel belangrijk. 'Ze reikt me beelden aan en geeft me de kracht om ze te verfilmen.' Hij is naar eigen zeggen heel gelukkig met de score van pianist Guy Van Nueten, die 'vanuit de ziel van de film lijkt te weerklinken'.
Alex Stockman produceerde samen met Kaat Camerlynck Any Way the Wind Blows en schreef en regisseerde de langspeelfilm Verboden te zuchten. Als fan van Aki Kaurismäki toont Alex Stockman zich opgetogen over het feit dat Eva reste au placard les nuits de pleine lune gekoppeld is aan diens Lights in the Dusk. Een betoverende film die zich afspeelt in de buurt van Helsinki en waarin de regisseur een verhelderende en fascinerende blik werpt op enkele randfiguren in de maatschappij. En hoe voelt Stockman zich bij deze combinatie? 'Als de popgroep die optreedt in het voorprogramma van zijn helden!'