Sterke vrouwen, westerns en Brazilië kruiden MOOOV 2018

Volgens de MOOOV-organisatoren winnen achterdocht en cynisme het in de hedendaagse wereld al te veel van empathie. Film laat daarentegen zien dat we met zijn allen twijfels en worstelingen delen en dat we veel meer op elkaar gelijken dan we van elkaar verschillen. Bij de MOOOV-programmatie wordt wat je denkt te weten in vraag gesteld en wat je gelooft wordt op de proef gesteld. Zeventig films afkomstig uit 55 landen moeten dat tijdens 606 vertoningen bewijzen. Om de toeschouwer enigszins wegwijs te maken in het aanbod, wordt het programma opgedeeld in categorieën en reeksen. Dat levert trefwoorden op als: stories, discoveries, documentaries en in de reeksen #Brazilië, #Vaderzoon, #western e.a.

Feministische wraakfilm

MOOOV 2018 begint met ‘Marlina, the Murderer in Four Acts’ van de Indonesische Mouly Surya. Marlina is pas weduwe geworden als ze op haar afgelegen boerderij door een bende wordt overvallen. Ze zal beroofd en wellicht verkracht worden maar eerst moet ze iets lekkers voor de bende klaar maken. Als ze nadien klacht indient, neemt de politie haar niet ernstig. Ze neemt dan maar het heft in eigen handen. De 37-jarige Surya is met deze feministische wraakfilm niet aan haar proefstuk toe. In deze ongewone western zet ze niet alleen een sterke vrouw in het zadel maar zet ze zonder verpinken een typisch masculien genre naar haar hand. Hoewel het westerngenre meestal aan de Amerikaanse film wordt gelinkt programmeert MOOOV naast de Indonesische western ook nog een western uit Pakistan, Zuid-Afrika, Mozambique en Australië.

Ongemakkelijke waarheden

Zo toont de Australische cineast Warwick Thornton in zijn western ‘Sweet Country’ de achterkant van zijn vaderlandse geschiedenis. “Dat blanken de inheemse bevolking tot slavernij dwongen, herinnert Australië zich liever niet”, zegt de zelf aboriginal zijnde regisseur die het als zijn taak ziet “ongemakkelijke waarheden te lijf te gaan”. In ‘Sweet country’ gebeurt dat aan de hand van een fictief verhaal dat zich in een juist historisch kader afspeelt.

Canvas Award

De competitiekern van MOOOV bestaat uit acht films die meedingen naar de door een internationale jury toegekende Canvas Award. Een paar voorbeelden uit het Braziliaanse luik: ‘Azougue Nazaré’ van Tiago Melo speelt zich af in de buurt van Recife waar iedereen in de greep is van een soort carnaval. Een levendige film over het belang van tradities. ‘Unicornio’ van Eduarde Nunes is een Braziliaans coming-of-age verhaal over een 13-jarig dromerig meisje dat met haar moeder alleen in de bergen woont. Aan de Canvas Award is een distributiepremie van 15.000 euro verbonden plus een vertoning op Canvas. Voorzitter van de jury is Samuel Maoz die in Venetië met zijn indrukwekkende ‘Foxtrot’ de prijs van de jury won. ‘Foxtrot’ wordt ook op MOOOV vertoond.

MeToo

Wie op zoek is naar de invloed van #MeToo op het Mooov festival zal zijn gading vinden in de reeks #SheDecides. Daar wordt onder meer de al op FFG in wereldpremière gegane ‘Zagros’ vertoond. Uit Noorwegen komt ‘What Will People Say’ met de zestienjarige Nisha in de hoofdrol. Haar Pakistaanse achtergrond is een hinderpaal bij haar eerste stappen op het liefdespad. Een film over een culturele- en een generatiekloof. In ‘Beauty and the Dogs’ vecht een jonge door politieagenten verkrachte Tunesische vrouw voor haar rechten en probeert ze haar aanranders voor het gerecht te dagen.

Diaspora

Heel wat regisseurs uit het Zuiden leven in Europa omdat ze, net als andere lotgenoten, wegvluchtten uit hun thuisland. Ze delen met ons hun ervaringen over het nieuwe bestaan. In ‘Une saison en France’ heeft regisseur Mahamat-Salech Haroun het over Abbas die als vluchteling uit de Centraal-Afrikaanse republiek met zijn twee zonen in Parijs belandt. Zijn asielaanvraag wordt finaal afgewezen… Mahamat-Salech is afkomstig uit Tsjaad en woont al dertig jaar in Frankrijk. Baanbrekend is zijn film niet maar het in de jungle van Calais afspelend slot zal weinigen onberoerd laten.

MOOOV besteedt verder zowel aandacht aan Erfgoed als aan Virtual Reality. Op de Erfgoeddag wordt ‘Le Marquis de Wavrin, du manoir à la jungle’ vertoond. In deze boeiende documentaire reconstrueert Grace Winter een verloren gewaande film van etnograaf de Wavrin die zonder koloniale bril naar indianenstammen keek. De selectie VR-films is dan weer hedendaags en vooral aan Syrië gerelateerd. Maar je kan er ook dankzij ‘Your Spiritual Temple Sucks’ je karma op orde zetten.

Oeuvreprijs

Diverse debatten, talkies en themadagen vervolledigen een festival dat een hoogtepunt kent met het uitreiken van de ‘MOOOV Oeuvre Award’ aan Nabil Ayouch. Met deze award bekroont MOOOV een filmmaker in wiens carrière de balans tussen kunst en engagement in het oog springt. Zo werpen de films van Ayouch een scherpe blik op de Marokkaanse samenleving en blinken tegelijkertijd uit in opbouw, beeldregie en montage. Tot zijn filmografie behoren titels als ‘Mektoub’, ‘Whatever Lola Wants’, ‘Les chevaux de Dieu’ en ‘Much Loved’ waarin hij het leven van vier prostituées volgt. De film veroorzaakte heel wat ophef en werd in Marokko verboden. In zijn jongste mozaïekfilm ‘Razzia’ fileert hij opnieuw de Marokkaanse samenleving.

Meer informatie: www.mooov.be