Uitloop: Clash 14 okt

Leander, Simon, Eline, Bert
“Een verrassend goede film. Het toont de menselijke kant van het politieke conflict in Egypte zien, zonder een kant te kiezen voor een van de betrokken partijen. Soms vergeet je dat een verhaal twee kanten heeft, en dat het aan beide kanten over mensen gaat. Tijdens de Q&A zei de regisseur dat ze dit in Egypte het minst konden waarderen aan de film, het feit dat ze nu ook de menselijkheid van de andere partij moesten inzien. In de film zit je ook letterlijk bovenop de anderen, doordat deze zich afspeelt in een klein politiebusje. Je hebt maar een paar films die dat goed doen. Het doet ons denken aan ‘Twelve Angry Men’, met twaalf mannen in een kamer die elkaar van mening proberen te veranderen. Niet dat de regisseur dat hier probeert te doen. Maar we zien wel mogelijkheden voor dialoog. Want zoals de regisseur zelf aangaf, is het conflict in Egypte eigenlijk niet opgelost. We denken echt dat deze film door zijn invalshoek de mogelijkheid heeft om bij te dragen aan een eventuele oplossing.”

Julie - Student Theaterwetenschap en Literatuur
"Ik kies graag films met een uitdagend thema, het hoeft niet altijd luchtig te zijn. De manier waarop grotere politieke verhalen in films verteld worden, geven je vaak een andere kijk op de zaak. Ik hou ervan dat de film zo letterlijk inzoomt op het verhaal. Vaak heeft een film veel ballast om zich heen door allerlei zijverhalen. ‘Wat wil je me nu vertellen’, denk ik dan vaak. Zeker als er grote thema’s behandeld worden, zijn het die kleine, persoonlijke verhalen die voor mij een film kunnen maken. Zo’n conflictsituatie honderd procent begrijpen blijft moeilijk doordat je een buitenstaander bent, maar de beperking die de regisseur zich heeft opgelegd door te kiezen voor zo’n kleine ruimte en te focussen op de mensen, zorgt ervoor dat de personages en hun verhalen bij mij veel beter aankwamen."

In een film let ik ook altijd op kleurgebruik, ondanks de donkere ruimte zat er opvallend veel kleur in.

Marie - Student Theaterwetenschap
"In het begin stond ik niet te trappelen om naar deze film te gaan. Gefilmd in één ruimte, met een beperkt aantal personages, hoe kan zoiets nu dynamisch zijn? Maar uiteindelijk is dat de sterkte van de film, die ene locatie en de focus op de mensen die zich daarin bevinden. De clash tussen de verschillende politieke opvattingen en het bewegen en het rondrijden van de bestelbus: ik was van begin tot eind geboeid door de mis-en-scene en het natuurlijke spel van de acteurs. In een film let ik ook altijd op kleurgebruik, ondanks de donkere ruimte zat er opvallend veel kleur in. Maar het is vooral de beperkte ruimte in de film dat me nog lang zal bijblijven, dat minder dus soms ook meer kan zijn."

Clash is nog te zien op 15 en 18 oktober.