Vrouwen nemen het voortouw op cineMÁS

In La Infiltrada (De infiltrant), de film die cineMÁS opent in Kortrijk en Gent, heeft Arantxa Echevarria het over een van de donkerste door terrorisme getekende periodes uit de Spaanse geschiedenis. Haar film is gebaseerd op waar gebeurde feiten. De 20-jarige Aranzazu Berradre Martin was afgestudeerd als politieagente toen ze gevraagd werd om te infiltreren in de terroristische organisatie ETA. Een rol die ze jarenlang vervulde. Echevarria, bij ons bekend van Carmen and Lola, maakt er een psychologisch goed onderbouwde en bijwijlen een spectaculaire thriller van. In Spanje is de film een kaskraker.

Persoonlijk

Mexico 86 van Cézar Diaz, de openingsfilm in Antwerpen en Mechelen, gaat over Maria een in Guatemala levende activiste die met haar zoontje naar Mexico vlucht wanneer haar man om het leven komt. Terwijl haar moeder voor haar zoontje zorgt, probeert ze als journaliste aandacht te vragen voor de politieke toestanden in Guatemala. Wanneer haar moeder niet verder voor haar zoon kan zorgen moet Maria kiezen tussen de zorg voor haar kind en haar politiek engagement. De film begint ijzersterk en hij blijft boeiend met een goed opgebouwde spanning. Het gaat om een persoonlijk verhaal, opgedragen aan de moeder van de regisseur.

Debuut

Dankzij cineMÁS krijgen we de kans om Rita, de debuutfilm van Paz Vega te zien. Zij brak als actrice door in Lucia y el sexo (Sex and Lucia) van Julio Medem en regisseerde niet alleen haar debuut maar schreef ook het scenario en vertolkt er een moederrol in. Rita speelt zich af in de jaren tachtig en is het portret van een gezin dat lijdt onder de terreur van een gewelddadige vader. Alles wordt verteld vanuit het standpunt van de zevenjarige Rita. Paz Rega koppelt de geschiedenis van een dysfunctioneel gezin aan een patriarchaal tijdsbeeld.

Link

Een aantal films legt eveneens een link met maatschappelijke structuren die innig verbonden zijn met de Spaanse of Latijns-Amerikaanse cultuur. Ze werpen volgens de organisatoren zelfs een frisse blik op het verleden. Zo wordt de slotfilm, Los Frikis van Tyler Nilson en Michael Schwartz een verhaal over rebellie en vrijheid genoemd. Los Frikis speelt zich af in Cuba in de vroege jaren negentig waar de punkers van Los Frikis muziek als ontsnappingsmiddel gebruiken. Ze gaan zelfs zover dat ze zich met HIV laten besmetten om toegang te krijgen tot een sanatorium waar vrijheid heerst. Maar of ze die daar zullen vinden? De film is gebaseerd op waar gebeurde feiten.

Sujo van Astrid Rondero en Fernanda Valadez toont de gevolgen van het Mexicaanse drugsgeweld op het thuisfront. Sujo is amper vier jaar als hij door zijn tante verborgen wordt gehouden voor bendeleden die ook hem willen doden nadat ze zijn vader hebben omgebracht. Bij het opgroeien heeft hij alleen contact met zijn tante en haar twee kinderen. Blijft hij op het rechte pad en weerstaat hij de verleidingen van het drugskartel? Sujo brengt een hoopvolle boodschap.

Rad

De film Marco van Aitor Arregi en Jon Garaño hoort ook thuis in de reeks straffe op ware feiten gebaseerde verhalen. Enric Marco beweerde dat hij een slachtoffer was van de naziconcentratiekampen en publiceerde daarover zijn memoires en gaf honderden voordrachten. Maar hij was nooit een gevangene en draaide iedereen, inclusief zijn familie, een rad voor de ogen. Ook waargebeurd, het verhaal van Soy Nevenka (I am Nevenka) van Iciar Bollain. In 2000 was ze gemeenteraadslid in Ponferrada waar ze opviel door haar politiek talent. Ze werd echter seksueel geïntimideerd door de burgemeester. Ondank alle politieke druk durfde ze het aan om de man aan te klagen. Met succes want voor het eerst werd een politicus in Spanje veroordeeld voor seksuele belaging. Soy Nevenka is wat vlak in beeld gebracht maar is wel spannend. Wie denkt dat Nevenka tot een heldin is uitgegroeid wordt keihard uit zijn droom gehaald bij het naschrift op de eindgeneriek.

Matadors

Verleden en heden komen samen rondom de iconische matador-figuur bij het vertonen van Matador van Pedro Almodovar en Tardes de Soledad (Afternoons of Solitude) van Albert Serra. Bij Almodovar is stierengevecht kunst symbolisch voor de dunne lijn tussen liefde, dood, en obsessie. Hij speelt bovendien met thema’s als onderdrukking en religie. Albert Serra draaide daarentegen een documentaire over een legendarisch stierenvechter Andrés Roca Rey en maakt daarbij gebruik van rustige, poëtische beelden die zo het onzichtbare en het ongeziene tonen.

Op cineMÁS worden veertien films vertoond. Bepaalde films worden ingeleid en aan drinks en tapas ontbreekt het niet.

Meer info over de vertoningen vind je op festival-cinemas.be.