Abel (Voyeur)

Abel is een geestige film. Systematisch worden de logica van alledag en van de verhaalkunst onderuit gehaald door ze tot het absurde door te voeren. Abel is ook een intelligente film. Het scenario is geconstrueerd op steeds niet geheel symmetrische spiegelingen tussen een vader en een zoon, een moeder en de maîtresse van de vader, en de kruislingse relaties die de combinaties van deze personen mogelijk maken. Abel is ook een heel zelfbewuste film. De kunstmatigheid van de setting wordt in artificieel belichte stadsvergezichten zichtbaar gemaakt. De juiste atmosfeer wordt gecreëerd door om magie werkelijkheid te maken en de meest onwaarschijnlijke toevalligheden geloofwaardig te maken. Abel demonstreert hoe willekeurig de logica, hoe rationeel het toeval kan zijn. Maar dit alles maakt Abel nog niet tot een uitstekende film.